Bir Masal Gibi

Askerlik Meselesi

Eylül'ün gözyaşları sicim sicim akıyordu..Hiç beklemediği anda böyle bir haber..O kadar kötü olmuştu ki..Ne yani,şimdi Serkan bebeklerinin ilk tekmesine,her ay büyümesine şahit olamayacak mıydı ? Eylül her gün Serkan'ı düşünecek,gecelerce gözüne uyku girmeyecekti..Oysa o bambaşka hayallerle gelmişti şirkete..

Serkan'ın da Eylülden bir farkı yoktu..O zarfı gördüğü ilk andan beri Eylül ve Umut'u düşünüyordu..Onlardan uzak,bambaşka bir şehirde aylarca nasıl kalacaktı ? Her gün Eylül'ü ve Umut'u düşünmekten delirebilirdi..Ve özlem..Bu en zoruydu! Hiç onlardan ayrı kalmamıştı ki Serkan..

Serkan:Canım..

Eylül oturup kalmıştı küçük koltuğa..Ellerini de yüzüne götürmüş ağlıyordu..

Serkan:Aşkım..Bi bana bak..

Eylül:Hayır ya hayır..Serkan hiçbir yere gidemezsin..Göndermem seni..

Serkan:Canım ama..

Eylül:Serkan hayır,gitme..Noolur gitme..

Serkan:Biliyorum bu çok hazırlıksız oldu..İnan bende kötüyüm..Öğrendiğim andan beri içimde kopan fırtınaları bilsen..

Eylül:Gitme..Ya bir şey yapalım..

Serkan:Aşkım..Biliyorsun işte..Yapacak bir şey yok..

Eylül'ün aklına bebekleri olacağı düşmüş ve daha çok ağlamaya başlamıştı..Serkan üstüne gitmek istememişti..Zaten ne yapacağınıda bilmiyordu..

Umut paytak paytak yürüyüşü ile sandalyenin üstündeki poşeti almış,Serkan'a getirmişti..Serkan ne olduğunu anlamamış,oğlunu kucağına almıştı..

Serkan:Bu ne babacım ? Ne aldınız siz ?

Umut her şeyden habersiz gülücükler atıyordu babasına..Serkanda oğlunun saçına küçük bir öpücük kondurmuş poşetin içindeki hediye paketini almıştı..Eylül onları öyle görünce daha çok ağlamaya başlamıştı..

Serkan:Aşkım beni de üzüyorsun..

Eylül:Elimde değil Serkan..Ne yapabilirim..Bırakamam seni..Ya aylarca seni görmeden nasıl yaparım ? Hayır,hayır..Kabul edemem bunu..

Sinirleri bozulmuştu Eylül'ün..Serkan da bir şey söylemeden paketi açmış içindeki bebek takımını görmüştü..

Serkan:B-bu ? Aşkım..

Eylül hızla oturduğu yerden kalkıp yanına geldi Serkan'ın..

Serkan:Canım..Anladığım şey d-doğru mu ? Sen..

Serkan'ın boynuna sarılıp hıçkırarak ağlamaya başladı Eylül..Serkanda anlamıştı zaten..Nasıl bir şeydi bu ? Öyle zordu ki..

Eylül:Bebeğimiz..Bir bebeğimiz daha olacak Serkan..Ama..Ama sen gidersen..Gitme..Ya bırakma bizi..Aşkım noolur gitme..

Eylül geri çekilmiş,Serkan'a yalvarırcasına bakıyordu..Serkan da Eylül'ün yüzünü avuçlayıp gözlerinin içine baktı..İkisinin gözyaşları durmaksızın akıyordu..

Serkan:Ben..Ben ne söyleyeceğimi bilmiyorum aşkım..Bugün öyle iki haber aldım ki..Birinde sizi bir süreliğine nasıl bırakacağımı düşünürken..Şimdi bir de bebeğimiz..Üçünüzü..Ailem..Bu çok zor..

Eylül:Gi-gitme..Kaçalım bir şey yapalım..Serkan..Çocuklarımız..

Serkan Eylül'ün o an mantıklı düşünmediğini biliyordu..Ayağa kalkıp Eylül'ün de kalkmasını sağladı..Sımsıkı sarılıp kokusunu içine çekti eşinin..

Serkan:Seni öyle seviyorum ki..Çocuklarımın annesi..Benim her şeyim..

Eylül:Gitme..Bı-bırakma bizi..Sana bir şey olursa..Serkan ben dayanamam..Ölürüm..

Serkan:Konuşma böyle..Evimize gidelim olur mu ? Biraz sakinleşelim..Hem sen..Sen artık daha dikkatli olmalısın..

Serkan bir elini Eylül'ün karnına götürüp buruk bir şekilde gülümsemeye çalıştı..Nasıl olacaktı böyle ? Onları bırakıp nasıl gidecekti ?