Bir Masal Gibi

Öfke

Eylül ve Serkan önce Metin'i almışlardı yurttan..O henüz küçük olduğundan hiçbir şeyin farkında değildi..Eylül her hafta onları ziyarete gitmeye çalışıyordu..O zorlu süreçten sonra Büşra'yı karşısına almış,bazı şeyleri özetleyerek anlatmıştı ve tüm olanlara rağmen onları yanına alabileceğini söylemişti ama Büşra öfkeli olduğundan kabul etmemişti..Eylül sürekli konuşmaya çalışıyor ama Büşra'nın öfkesi dinmiyordu..Yine de uğraşıyordu Eylül..Kardeşini geri kazanmak için,kendisinin yaşadığı şeyleri yaşamaması için çabalıyordu..Büşra eski Büşra değildi..Artık lise üçe gidiyordu ve çok değişmişti..Annesine,ablasına,aslında ona yakın olan herkese öfkeliydi ve Eylül sürekli Büşra'nın okulundan gelen şikayetlerle uğraşıyordu..

Koşuyolu kız yurdunun önüne gelmişlerdi.

Eylül:Ablacım..Sen Serkan abinle bekle burada tamam mı ? Ben Büşra ablanı alıp geleceğim..

Metin:Tamam abla..

Serkan:Aşkım..Sen git..Merak etme..

Eylül cevap vermeden gitti..

...

Önce Feride ile görüştü Eylül..Feride Büşra'yı odasına çağırtmıştı..Hediye ile gelmişti Büşra.

Eylül:Ablacım..

Büşra:Ne oldu ? Niye geldin yine ?

Eylül:Canım yapma lütfen..

Büşra:Ben seninle gelmek istemiyorum.

Eylül:Ablacım..

Büşra:Offf! Ne ablacım,ablacım..Gelmek istemiyorum dedim !

Hediye:Ah ah..Ablana niye böyle yapıyorsun kızım ?

Büşra:Beni onun gibi sanmaktan ne zaman vazgeçeceksin ?

Feride:Büşra..Ayıp oluyor ama..

Büşra:Bir tane daha Eylülcü..Söylesene abla,nasıl herkesi kendine bağlamayı başardın ? Var mı özel bir yöntemin ? Bende yapıyım..Biliyor musun bazen Kemal abiye hak veriyorum..Herkese gidip ağladın..Herkeste senin yanında oldu dimi ? Annem de senin yüzünden katil oldu..Yoksa onlar mutluydu..Senin yüzünden ayrıldılar..Kemal abi de senin yüzünden öldü..

Eylül:Hiçbir şey bilmiyorsun..Ben sana..

Büşra:Büyüyünce anlatacağım yalanları yine..Ben büyüdüm abla.Sen görmüyorsun ! Zaten bıraktın beni buraya ! Annem gibisin !

Eylül:Ben seni almak istedim..Ama kabul etmedin..

Büşra:Annemde seni almak istemişti ama sen gelmemiştin eve.Sonra gidip evlendin..Bambaşka,zengin bir hayat kurdun kendine..Zavallı bizde yetimhaneye..Annem de hapishaneye..

Feride:Aa yeter Büşra ! Hiçbir şey bilmiyorsun ! Böyle konuşamazsın ablanla !

Büşra:Aman..Ne yaparsanız yapın ya ! Bana bulaşmayın da..

Büşra kapıdan çıkacağı sırada Feride onu durdurdu..

Feride:Ablanla gideceksin Büşra..Bir hafta ablanla kalman için izin yazdım..

Büşra:Bana sordunuz mu ? Hayır..Gitmeyeceğim..

Feride:Eğer gitmezsen sana bir hafta odandan çıkmama yasağı veririm..

Büşra:Tehdit mi ediyorsunuz beni ?

Eylül:Büşra,yeter ! Saygısızlaşma ! Yeter!

Büşra:Gel vur..Vur bi de! Zaten yapmadığın bir o kalmıştı..

Eylül:Ya niye nefret ediyorsun benden ! Ben sana ne yaptım !

Büşra:Bütün düzenimi bozdun ! Daha ne yapacaksın !

Eylül:Büşra ! Yeter ! Madem duymak istiyorsun anlatacağım ! Senin o Kemal abi Kemal abi dediğin adam beni taciz etti ! Anneme anlattım,o yurda verdi beni! O adam yüzünden beni feda etti! O adam pisliğin tekiydi..

Büşra dalga geçer gibi kahkaha attı..

Büşra:Başka yalanların var mı abla ? Ne sıralayıp geldin ? Ya ben çocuk değilim..O adamdan bizim kardeşimiz var..Suçladığın şeye bak !

Eylül:İnanmıyor musun !

Büşra:Hayır !

Feride:Büşra !

Büşra:Ne Feride hanım ne ! Ya gitmek istemiyorum ! Gönderin bunu buradan !

Feride:Hayır! Ablanla gideceksin! Eşyalarını hazırla!