Bir Masal Gibi

Telefon

Eylülle Serkan güne kötü başlamışlardı.Aslında tartışacak bir şey yoktu ama ikisi içinde zor bir süreçti.Serkan kahvaltı yapmadan işe gitti.Eylül Serkan'a göre biraz daha geç gidiyordu..Onun da iştahı kalmamıştı..Songül'ü aradı..

Songül:Kardeşim..Günaydın

Eylül:Günaydın Songül..Nasılsın ? Serkan söyledi..Buraya geliyormuşsunuz

Songül:Evet..Çok özledik sizi..Görüntülü konuşmak falan yetmiyor kızım..Sınavdan önce gelelim dedik..Zaten sınav sonrası çok işimiz var

Eylül:Ne işi ? Ne oldu ?

Songül:Neriman cadısı yurttan gideceksiniz diyor..Zaten bizde onu daha fazla çekemeyeceğiz.Anlayacağın bir ev bulmamız lazım

Eylül:Anladım.Ne zaman gelirsiniz ?

Songül:Konuşmadık daha..Ama birkaç gün içinde geliriz herhalde

Eylül:Sevindim..Sizi çok özledim

Songül:Bizde seni çok özledik kardeşim..Şey Eylül..

Eylül:Efendim ?

Songül:Geçen gün Büşra'nın okuluna gittik..Annen Kemalden boşanacakmış..

Eylül:Annem mi ? Buna inanmamı beklemiyorsun herhalde Songül

Songül:Bizde başta inanmamıştık ama Büşra kesin dedi

Eylül:Bana,Serkan'a bulaşmasınlar da gerisi önemli değil..Umrumda değil

Songül:Sen iyi misin ? Canın sıkkın gibi

Eylül:İyiyim ya..Şimdi kapatmam lazım..İşe gideceğim..Konuşuruz yine

Eylül telefonu kapatıp takı malzemelerini getirdi.İşe gitmesine daha bir saat vardı.Ne kadar yaparsam o kadar iyi diye düşünüp bilezik yapmaya başladı..Aklını da veremiyordu ki.

Songül'ün aklı da Eylül de kalmıştı..Kızların yanına kahvaltıya indi..

Meral:Ne oldu ? Ne bu surat ?

Songül:Eylülle konuştum da..Sesi garipti..Ona takıldım

Cemre:Geçen gün bende konuştum..Yorgun geliyordu sesi..Sordum ama bir şey söylemedi

Songül:Kemalle Mesudenin boşanacağını söyledim ona bile sevinmedi

Kader:Kıyamam ya..

Songül:Neyse,Güney ve Gökhanla konuşalım da yarın falan gidelim kızlar..Merak ediyorum Eylülleri

Cemre:Aynen..Bende

Eylül birkaç bilezik yaptıktan sonra işe gitti..Serkan müşterilerle ilgileniyordu Eylül de kasa boş olduğu için kasaya geçti..Müşterilerden sonra Serkanda Eylül'ün yanına geldi.

Serkan:Kahvaltı yaptın mı ?

Eylül:Yapacak iştah kaldı mı Serkan? Biz bu zamana kadar ne olursa olsun beraber yaptık kahvaltımızı.

Serkan:Özür dilerim..Benim hatam..Bazen abartıyorum bazı şeyleri farkındayım.Ama ne yapıyım aşkım,senin bu kadar fedakarlığın karşısında eziliyorum.

Eylül:Düşünme böyle..Hep söylüyorum sana,senin yanında bana hiçbir şey olmaz

Serkan:Seni çok seviyorum..Mustafa amcadan izin aldım..Bugün erken çıkıyoruz..Biraz para da verdi..Dolaşırız olur mu ? İkimizinde ihtiyacı var

Eylül:Olur..Sonra da evimize gideriz..Temizlik yapmamız gerekiyor,konuştum Songülle bir iki gün içinde gelirler

Serkan:Tamam canım..Eve de bir şeyler alırız,ayıp olmasın..

Eylül:Aynen..Yarın pazar da var..Pazara giderim satış falan olur..Elimde biraz takı var

Serkan:Bende yardım ederim sana..Yarın izinliyim

Eylül:Sen dinlen canım

Serkan:Olmaz öyle şey..Seni tek bırakacak değilim..

Eylül:Peki tamam..Hadi işine bak şimdi..Bak müşteri geldi..

Serkan müşterilerle ilgilenirken telefonu çaldı..O sırada müşteriler olduğu için Eylül'e verdi telefonu..Eylül de açtı hemen..Bir numara arıyordu..

Eylül:Alo..

Nazan:Eylül ? Sen misin ?

Eylül:Na-nazan hanım ? Siz..Siz nasıl..

Nazan:Serkan nerede ?

Eylül:Serkan..Şey..

Nazan:Oğlumun aklını çeldin..Şimdi kim bilir ne halde oğlum..Bana oğlumu ver..Onunla konuşacağım.Senin yüzünden oğlum düşman oldu bana.