Eylül hiçbir şey anlamamıştı..Büşra'nın söyledikleri beyninde yankılanıp duruyordu..Aynı o sesler gibi !
Sende annem gibisin !
Annemden hiçbir farkın yok !
Sana çok kızgınım abla!
Evlendin,paranda var,unuttun tabi bizi !
Zengin ablanın,katil annenin kızı oldum bende..
Sizden nefret ediyorum..
Sende annem gibisin !
Eylül:Hayır ! Hayır ! Hayır ! Ben annem gibi değilim ! Değilim! Sus artık,sus ! Annem gibi değilim ben !
Yukarıdaki seslere Serkan koşarak çıktı..Eylül'ü yine o halde,kriz geçirirken görünce o kadar korktu ki..Sarılmaya çalıştı,ben buradayım demek istedi ama Eylül onu duyuyor gibi değildi..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Serkan:Eylül..Eylül..Canım !
Eylül:Serkan susmuyorlar ! Susmuyorlar ya ! Bıktım artık..Bıktım,susmuyor !
Serkan:sakin ol noolur..Aşkım..
Eylül'e sarıldı Serkan..Ağlıyordu..Her şey iyiye giderken ani gelen krizler onu daha da yıpratmıştı..Sarılır halde yere oturdular..Eylül'ün saçından öpüyordu sakinleşmesi için..
Serkan:Bak buradayım ben..Korkma..Buradayım..
Eylül:Susmuyor..Annem gibiymişim ben..Annemden hiçbir farkım yokmuş..Ben onun gibi değilim..Değilim Serkan..Ben Umut'u yetimhaneye bırakmam..Ben annem gibi değilim..
Serkan:Değilsin canım..Sen onun gibi değilsin..
Eylül:Ama Büşra öyle söylemiyor ! Büşra da o sesler de öyle söylemiyor Serkan..
Serkan:B-büşra mı ?
Eylül:Büşra aradı beni..Annemden bir farkın yok dedi..Nefret ediyormuş benden! Onu yurda bırakmışım..Saçmaladı! Bir sürü şey söyledi! Katilin kızıyım dedi..
Serkan:Tamam..Tamam canım..
Serkan Büşra'ya Eylül'ün durumunu anlatmadığı için kendisine saydırdı..Oysa o ablasının durumundan etkilenmemesini istemişti sadece..
Eylül:Anneme götür beni..
Serkan:Eylül..
Eylül:Ona hesap soracağım..Onunla yüzleşeceğim..
Serkan:Götüremem..
Eylül:Serkan..Ona gitmezsem bu seslerden kurtulamıcam !
Serkan:Sana anlatacaklarım var Eylül..Malesef anlatacaklarım var..Anlatmak zorunda olduklarım..
Bu Serkan için öyle zordu ki ! Eylül'e en az hasarla anlatması gerektiğini biliyordu..O kadar plansız yakalanmıştı ki..
...
Önce Eylül'e ilaçlarını verdi Serkan..Sakinleşmesi için..
Sonra da Eylül'ü karşısına alıp sabaha kadar tek tek her şeyi anlattı Serkan..Eylül anlattığı şeyler karşısında öyle tepkisizdi ki..Serkan nasıl davranacağını bilmiyordu..
Serkan:Canım..Bir şey söylemeyecek misin ?
Eylül:Ne söylememi bekliyorsun ?
Serkan:Bi-bilmiyorum..O kadar çok şey anlattım ki..Bunlar..
Eylül:Annemden bahsediyoruz Serkan..Meğer benim annem kendi sonunu yazmış o adamın karısı olurken de haberim yokmuş..Bende benim sonumu yazdığını sanardım..Kendi sonunu yazdığı için üzülmeli miyim ? Yoksa benim sonumu yazmadığını gördüğüm için sevinmeli mi ?
Serkan:Aşkım..
Eylül:Üzülmedim Serkan..O kadın hapiste diye şu kadarcık üzülmedim..Çünkü onun yüzünden benim oğlum ölebilirdi..O adamı öldürüp dünyayı bir pislikten kurtardı..Bırakta bana yaptıklarının,oğluma yaptıklarının cezasını çeksin..
Serkan o kadar şaşkındı ki..Bunları duymayı beklemiyordu..Ama bildiği bir şey vardı,Eylül'ün söyledikleri ne gerçek düşünceleriydi ne de gerçek duyguları..O karısını çok iyi tanıyordu..
