Bir Masal Gibi

Dengesizlik

Serkan hemen Eylül'ü koşup oradan çekti..Eylül'ün baktığı yerdeki dört beş kuşta havalanıp uçmuştu..

Serkan:Eylül ! Ne yapıyorsun ya sen ! Ne yapıyorsun !

Eylül:Ya of ! Asıl sen ne yapıyorsun..Uçtu kuşlar senin yüzünden !

Serkan:Kuşlar mı ?

Eylül:Evet..Bak şuraya..Şu küçük yerde yuvaları vardı..Onlara bakıyordum ama sayende gittiler ! Sadece yavruları kaldı!

Serkan:Ben..Çok özür dilerim..Seni öyle görünce..

Eylül:Kendimi atacağımı mı sandın..

Serkan elini saçlarına götürdü..Evet dese olmayacak,hayır dese olmayacaktı..

Eylül:Öyle sandın işte..Biliyorum..

Serkan sarıldı sadece Eylül'e..Kısa süreli kalp krizi geçirmişti sanki..

Eylül:Serkan..Merak etme,bir şey yapmam kendime.Ben onu bir kere yaptım..Cezamı çekmeden de..

Serkan:Ne cezası ? Ne diyorsun canım..

Eylül:Öyle işte..Ben kendi oğluma Mesude'nin bana yaptığını yapıyordum,onu bırakıyordum ölümü seçerek..Bir an o mantıklı gelmişti çünkü oğlum öldü sanmıştım..Ama ölmedi..Ama ben bu yüzden ölüp onu bırakabilirdim..Büyüdüğünde annen intihar etti,seni bırakmayı tercih etti diyeceklerdi ona..O da bana kızardı,benim Mesude'ye kızdığım gibi..Ama bak yaşıyorum..Ve onu bırakıp ölmeyi tercih ettiğim içinde cezamı çekeceğim..Kendimi atarak ya da yeniden ilaçlar içerek değil de bu hayatın bana getireceği yeni şeyleri yaşayarak cezamı çekeceğim..Ona olan borcumu ancak böyle ödeyebilirim..

Eylül konuştukça Serkan şaşırıyordu..Nasıl böyle şeyler düşünüyordu ? Sessiz olduğu zamanlar kafasında bunları mı kuruyordu ? Neden kendisine eziyet ediyordu ki ?

Hiçbir şey söylemedi Serkan..Eğer bir şey söylerse konu uzayıp gidecek ve Eylülde kafasında yeni şeyler kuracaktı..

Serkan:Canım..Hadi gel inelim,evimize gidelim..

Eylül:İşlerim var Serkan..Ama inebiliriz..

El ele aşağıya inip Eylül'ün odasına geçtiler..Eylül kızlarla biraz oturduktan sonra Cemre ile birlikte aşağıdaki stüdyoya indi..Çekime katılacaklardı.

...

Akşama doğru şirketten çıktıklarında Eylül eve gitmeyi istemedi..Nazan'a gideceklerdi..

Serkan:Canım..Annemi arayalım..Bize götürelim..Eve girmek istemiyorum..

Eylül:Neden,Defne evde diye mi ? Bir de bana Mesude ile barış demiştin..Sen önce kendi kardeşini affet..

Serkan:Eylül,ne alaka şimdi ? Gerçekten her şeyi pat pat söyleyecek misin böyle ? Defne'nin yaptığı benim evliliğime mal oldu..Sen ya da oğlumuz ölebilirdi..

Eylül:Mesude'nin yaptığı da oğlumuzun hayatına mal oluyordu..Kendi hayatımı söylemiyorum bile..Ama sen beni onunla barıştırmaya çalışmıştın..

Serkan:Ne istiyorsun ? Defneyle barışmamı falan mı ? Yani istediğin şey ne ? Söyle,gerçekten yapacağım..

Eylül:Sen bilirsin..Ben seni zorlayamam..Birilerinin hayatına falan mal olmak istemem..

Serkan sabır diledi içinden..Bunlara anlam veremiyordu artık..

Eylül:Vazgeçtim ya..Eve gidelim biz..Yeni bir kaosla karşılaşmak istemiyorum..

Serkan:Emin misin ? Bu dördüncü falan oldu..

Eylül:Eminim..Evimize gidelim..

...

Serkan sabah uyandığında Eylül yanında değildi..Bütün eve baktı ama evdede yoktu Eylül..Saate baktı..10 a geliyordu..Bu saatte nereye gitti diye söylendi kendi kendine..Sonra da Eylül'ü aradı..

Serkan:Eylül..Neredesin ? Sabah sabah haber vermeden nereye gittin ?

Eylül:Hesabımı sormaya..

Serkan:Ne ?

Eylül:Merak etme Serkan..Sen kahvaltı hazırla.Ben geleceğim..Bu arada araban bende.Kendi arabamın anahtarını bulamadım..

Canım okurlar ! zeyeyserrrr , deniiz04 ❤️

Diğer bölümde zaman atlaması🙊