Eylül derin bir nefes alarak içeriye girdi..Psikoloğunun dediği gibi gelmişti yine..Nasılsın muhabbetinden sonra Tolga bey seansı başlatmıştı..
Tolga:Neler yapıyorsun Eylül ? Yani şu bir hafta senin için nasıl geçti ?
Eylül:Uludağa gittik..Serkan,ben,Umut..Çok güzeldi..Gelmek istemedim..Ama burada yaşıyoruz mecburen döndük..Serkan'ın toplantıları vardı..
Tolga:Neden gelmek istemedin ?
Eylül:İstanbul'un bize iyi gelmediğini düşünüyorum..Zaten Serkanla şehir şehir gezdiğimiz dönemde de İstanbul'a dönmek istememiştim..Tabi alıştım artık..Evimiz,işimiz..Her şey bu şehirde..
Tolga:Anlıyorum..Peki sen kendini nasıl hissediyorsun ?
Eylül:Dengesiz desem,çok mu absürt olur ?
Tolga:Hayır tabiki..Burada istediğini konuşabilirsin..
Eylül:Ne hissedeceğimi,nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum..Bir sabahım ya da bir anım diğerine uymuyor..Bu beni çok yoruyor..Serkan'ı da yorduğuma eminim..Bu karışıklıktan nasıl kurtulacağımı da bilmiyorum..Şey..Başa dönmekten çok korkuyorum..Belki de bu yüzden Serkan beni terk bile edebilir..Haklı da..Hiçbir şey söyleyemem..Sonuçta o da kendisine ve oğlumuza bir şey olmasını istemez..
Tolga bey şaşırmıştı..Eylül'ü son seansta böyle bırakmamıştı..Oldukça neşeliydi o zaman..Şimdi ise kafasının karışık olduğu her cümlesinden belliydi..
Tolga:Serkan'ın seni bırakacağını sanmıyorum..Bunun için korkmana gerek yok..Kafanın karışık olmasına gelecek olursak şu dönemde bazı şeyler normal..Ama sen şunu bil,çok fazla yol katettin..İyi anlamda..
Eylül:İşte bende bundan korkuyorum..Katettiğim yolları ezip geçmekten,oğluma annesi gibi değilde bambaşka bir insan gibi bakmaktan,Serkan'a hayatı zindan etmekten..Bunun ne kadar korkunç bir şey olduğunu bilemezsiniz..
Tolga:Hayır,sakın böyle düşünme..Sen şuan eski Eylül olmak istiyorsun..Eskisi gibi neşeli,ailesinin yanında olan..Ve bunun içinde savaşıyorsun zaten..
Eylül ikna olmuş gibi değildi..Kısa bir konuşma daha yaptıktan sonra yeniden görüşmek üzere ayrıldı oradan..Serkan onu arabada oğluyla birlikte bekliyordu..
Tolga beyde Serkan ile özel bir görüşme yapacaktı en kısa zamanda..
...
Eylül bütün düşüncelerini klinikte bırakıp gelmişti eve..Akşama kadar da mutfağı temizlemişti..
Serkan da Umut'u uyutup yanına geldi Eylül'ün..
Serkan:Canım..Çıkmayacak mısın mutfaktan ?Eylül:Bana iyi geliyor Serkan..Karışma lütfen..Hem bak tost hazırladım..Sen seversin..Çay da demledim..
Serkan:Eline sağlık aşkım..Ben bunları alıp salona geçiyorum o zaman..Hadi gel sende..
Eylül:Geliyorum..
Serkan'ın arkasından gitti Eylül de..Serkan televizyonu da açmıştı..Beraber dizi keyfi yaptılar Umutta uyurken..
Dizi reklam arasındayken Eylül'ün telefonu çaldı..Telefonu üst katta olunca koşarak odaya çıktı..
Serkan:Canım..Düşeceksin ! Yavaş ol..
Eylül tanımadığı numarayı açtı..Bu saatte kim diye de düşünmüştü..
Eylül:Alo..
Büşra:Abla..
Eylül:Büşra ? Canım ne oldu..
Büşra:Ne mi oldu ? Soruyor musun gerçekten bana bunu! Sen anneme seni yurda bıraktığı için kızmıştın,küsmüştün ya ona..Sende annem gibisin..Sende bıraktın beni..Bende sana kızgınım abla..Hemde çok kızgınım..Annem gibisin sen ! Ondan hiç farkın yok..
Eylül:Büşra ne diyorsun ablacım ? Ne yurdu?
Büşra:Bilmiyormuş gibi yapıyorsun bi de..Evlendin,paran da var..Unuttun tabi bizi..Annemde katil oldu zaten..Zengin ablanın,katil annenin kızı oldum bende..Sizden nefret ediyorum..
💔💔
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Masal Gibi
Novela JuvenilEylül ve Serkan'ın gecekonduya yerleştiği bölümden itibaren hayali kurgudur..