|DAMIRAE| 2 Tak blisko, a jednak daleko...

III 37-Ona się wykrwawia!

DAMIAN:
Kopnąłem "brata" w plecy, nim zdążył się obrócić i wylądował na podłodze.
-Jak mogłeś!-Do pomieszczenia wpadł Superman.
-E... Chłopaki..?-Usłyszałem głos Barry'ego za plecami, ale go zignorowałem.
Do pomieszczenia dostała się cała Liga.
-Zawiodłem się na Tobie...-Powiedział Batman.
-Tak? A ja na Tobie..!-Podniósł się z ziemi Red.
Rzucił się na niego, ale w porę jego talię oplotło lasso Wonder Woman.
-Lasso nakazuje Ci spokój!
Próbował się wyrwać, ale Diana trzymała mocno, świecące lasso.
-To od całej rodziny.-Podszedłem i kopnąłem go w skroń. Todd upadł i stracił przytomność.
Nie miał szans w tej walce. Wszyscy patrzeli z bólem na chłopaka, dopóki nie dobiegł mnie mocno zdenerwowany głos Flasha.
-LUDZIE!
Odwróciłem się szybko, podobnie jak większość.
Allen trzymał w ramionach Roth. Nieprzytomną. Podbiegłem do niej prędko i usiadłem koło niej.
-Wykrwawia się!
-Nie zdążymy do szpitala!-Wystraszyła się Diana.
Flash nie może jej wziąć na ręce i użyć super szybkości. Może ją połamać...
-Może się uleczyć!-Krzyknąłem i chwyciłem dziewczynę za rękę.-Musi...
Dopiero teraz zauważyłem że gdy Todd ją postrzelił, musiał trafić w tętnice. Krew wypływała bardzo szybko, a wokół niej pojawiała się kałuża.
Ścisnąłem mocniej rękę Azaratki.
-Musimy ściągnąć te kajdanki!-Krzyknął Bestia.
Wyciągnąłem wytrych i zacząłem grzebać w zamku.
-Kurna! Złamał się..!-Byłem tak zdenerwowany że uszkodziłem wytrych, który utknął w zamku.
-Przetnę je laserem.-Zaproponował Clark.
-To kajdanki, które wchłaniają moce! Porazi ją prąd!-Krzyknęła spanikowana Diana.
-Muszę mieć narzędzia... Nie zdążę do bazy!-Krzyknął Batman.
Spociłem się.
Ręka Raven była coraz zimniejsza.
-Ona się wykrwawia!-Krzyknąłem łamiącym się głosem. To koniec. Tego nie przeżyje... Umrze tutaj.

Takie info
Jutro ani w niedzielę raczej nie będzie rozdziałów. Postaram się coś dodać, oczywiście, ale nie mogę obiecać. Znowu wiocha bez zasięgu -,-