လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)

အခန်း (၄၃၅)

လူသားသစ္စာ စာစဉ် (၃၂)
ဘာသာပြန်ဆိုသူ ..... ကြည်ဖြူ (ရိုးရာ)

အခန်း   (၄၃၅)  :   အင်မော်တယ်ကျောက်များအတွက် လဲလှယ်ခြင်း

“ အာ ...” ဤတစ်ကြိမ်၌ ထုံချိန်ပင် မိုဝူကျီကို ကြည့်လိုက်သည်။

မိုဝူကျီက အားလုံးကို ပြောပြရန် ဆုံးဖြတ်ထားသည်မှာ သူတို့က ကျောက်တုံးနက် လအတော်ကြာ တူးပြီးနောက် နက်ရှိုင်းသည် ဆက်ဆံရေး တည်ဆောက်ပြီးသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင် ဖြစ်လာစေကာမူ  သူတို့အားလုံးမှာ နောင်၌ သူ့ဘေးတွင် ရှိကာ အတူတူ တိုက်ခိုက်ပေးမည့်သူများ မဟုတ်လော။

“ အရင်တုန်းက ကျုပ် အာကာသထဲ ရှိနေတုန်း လခြမ်းကွေးအကျဉ်းထောင်လို့ခေါ်တဲ့ အရာကို မြင်ခဲ့ဖူးတယ်။ လခြမ်းကွေးအကျဉ်းထောင်က အင်မော်တယ်နယ်မြေ ရတနာ တစ်ခုပဲ။ အဲဒီအကျဉ်းထောင်မှာ ကောင်းကင်အင်မော်တယ်အဆင့် တက်လှမ်းနိုင်တဲ့ ပါရမီရှင် ကျင့်ကြံသူတွေနဲ့ ပြည့်နေတာ ... ”

“ ညီလေးမို ပြောတာက လခြမ်းကွေးအင်မော်တယ်နန်းတော်လား ..... ” လော့ချွမ်းဟယ်က မြန်မြန် ဝင်မေးလိုက်သည်။

မိုဝူကျီက ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း   “ ဟုတ်တယ် ... လခြမ်းကွေးအင်မော်တယ်နန်းတော်ပဲ ... ဒါပေမဲ့ အမှန်တော့ အဲဒါက အင်မော်တယ်နယ်မြေက ပိုင်တဲ့ အကျဉ်းထောင်တစ်ခုပဲ။ အာကာသထဲ ပေါ်လာတာက  အဲက ပါရမီရှင်တစ်ယောက်က ထွက်ပြေးဖို့ ကြိုးစားရင်းနဲ့ အကျဉ်းထောင်မှူးကို သတ်လိုက်လို့ .... အာကာသထဲ လှည့်လည်ပြီး ပေါ်ပေါ်လာတာ ... ”

မိုဝူကျီ စကားကို ကြားသည့်အခါ အားလုံးက တိတ်ဆိတ်သွားကြသည်။ အားလုံး ဤနေရာတွင် ရှိနေနိုင်ခြင်းမှာ သူတို့ဂြိုဟ်များ၌ အတော်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့ကာ ထိပ်သီးပါရမီရှင်များဟုပင် ယူဆနိုင်၍ ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့သာ အင်မော်တယ်နယ်မြေဆီ ရောက်သွားသည်နှင့် အားလုံးကြား၌ အားအနည်းဆုံး ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။ သူတို့ကို လက်တစ်ဖျောက်လောက် တီးလိုက်ရုံဖြင့် သတ်နိုင်သူများ ရှိသည့်အထိ အသေးအမွှားလေး ဖြစ်နေလိမ့်မည်။

“ တာအိုရောင်းရင်းမို ... ကျုပ်တို့တွေ ကျောက်တုံးနက် တူးတာ ခဏနားကြမလား ...” ဆရာကြီးဖူကျိက မိုဝူကျီကို မေးရင်း တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်းလိုက်သည်။ ဆရာကြီးဖူကျိအတွက် ကျောက်တုံးနက်များမှာ အရေးကြီးသော်လည်း အရေးကြီးဆုံးအရာမှာ စိတ်စွမ်းအင် ကျောက်ချောများ လုံလုံလောက်လောက် လဲလှယ်နိုင်ဖို့ ဖြစ်သည်။ သူတို့အတွက် ဤငရဲနေရာမှ ထွက်သွားနိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော မျှော်လင့်ချက်မှာ သူတို့လဲလှယ်နိုင်သည့် စိတ်စွမ်းအင် ကျောက်ချောအရေအတွက်ပေါ် မူတည်နေပေသည်။ ဤနေရာ၌ တစ်ရက်ရက်ကျ သူတို့‌ မိုးကြိုးစမ်းသပ်ချက် ခံယူရလျှင်ပင် ဘာအကျိုးရှိမည်နည်း။