လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)

chapter 439 (z)

လူသားသစၥာ စာစဉ္ (၃၂)

အခန္း (၄၃၉)  :  မကယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး

ေလာ့ခြၽမ္းဟယ္က မတ္တပ္ရပ္ကာ ဆရာႀကီးဖူက်ိဆီ လက္ႏွစ္ဖက္ ယွက္ကာ   “ ညီေလးမိုဆီ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္ေတာ့ ျပန္သြားၿပီး ရွာဖို႔အႀကံေပးခ်င္တယ္။ ညီေလးမိုေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ က်ဳပ္တို႔ေတြ ဒီေနရာကို လာဖို႔ အခြင့္အေရးေတာင္ ရလာမွာ မဟုတ္ဘူး ”

ဆရာႀကီးဖူက်ိက တိတ္ဆိတ္ေနေလ၏။ အင္ေမာ္တယ္ ကူးသန္းေရး သေဘၤာကို ျပန္လွၫ့္လိုက္သည္ႏွင့္ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ အႏၲရာယ္ေပါင္း အဆမ်ားစြာ မ်ားသၫ့္ အထဲ သြားသလို ျဖစ္ေနလိမ့္မည္မွန္း သိသည္။

သေဘၤာအတြင္းမွ ေလထုမွာ အနည္းငယ္ ေနရခက္လာကာ အားလံုးက ဆရာႀကီးဖူက်ိ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကဟန္ ေပၚသည္။

အသက္ရႈႀကိမ္ ဆယ္ႀကိမ္အၾကာတြင္ ဆရာႀကီးဖူက်ိက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ႏိုင္ေသးေပ။ ေလာ့ခြၽမ္းဟယ္ မ်က္ဝန္း၌ စိတ္ပ်က္မႈမ်ား ျဖတ္ေျပးသြားကာ သူက ခ်က္ခ်င္း ေျပာလိုက္သည္  “ ဒီလိုဆိုမွေတာ့ အင္ေမာ္တယ္ ကူးသန္းေရး သေဘၤာေပၚကေန က်ဳပ္ကို သြားခြင့္ေပးပါ။ က်ဳပ္ ညီေလးမိုကို သြားရွာခ်င္တယ္ ... ”

ဆရာႀကီးဖူက်ိက အသက္ျပင္းျပင္းရႈကာ အားလံုးကို ေဝ့ၾကၫ့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူက ျပန္ေျဖလိုက္သည္  “ အားလံုး ... က်ဳပ္က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ႏိုင္ဘူး။ အားလံုးလဲ သိမွာပါ ဒီသေဘၤာ ေနာက္ျပန္လွၫ့္ရင္ က်ဳပ္တို႔ေတြ ယင္မီးေတာက္ ကင္းေျခမ်ားဥေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ့ႏိုင္ေခ်လဲ ရိွတယ္
ၿပီးေတာ့  က်ဳပ္ မေျပာရေသးတဲ့ တစ္ခ်က္ ရိွေသးတယ္။ အင္ေမာ္တယ္လ်ိဳထဲမွာ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေနတဲ့ သဘာဝေတြ ရိွေသးတယ္။ က်ဳပ္တို႔ သေဘၤာက လ်ွပ္တစ္ျပက္ ပ်ံသန္းလာတာဆိုေတာ့  အဲဒါေတြက ေပၚမလာေပမဲ့ က်ဳပ္တို႔ ျပန္သြားတဲ့အခါ ေျပာဖို႔ေတာ့ ခက္တယ္။ ပထမတစ္ႀကိမ္ ျဖတ္တုန္းက သူတိုကို သတိေပးသလိုလည္း ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ ... ”

ဆရာႀကီးဖူက်ိက ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္  ခဏရပ္ကာ  “ အဲဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႔ေတြ မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ရေအာင္။ တာအိုေရာင္းရင္းမိုကို ရွာဖို႔ ေနာက္ျပန္လွၫ့္ခ်င္ရင္ လက္ေထာင္ၾကပါ။ အဲလိုမလုပ္ခ်င္တဲ့သူကေတာ့ ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔ ... ”