လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)

chapter 443 (z)

လူသားသစၥာ စာစဉ္ ၃၂

အခန္း  (၄၄၃)  :  ႀကီးမားေသာ အကာအရံႀကီး

မိုဝူက်ီ ထိုသို႔ လုပ္ရဲသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမွာ သူက ေသျခင္းရွင္းျခင္းကို လံုးဝလ်စ္လ်ူရႉထားလိုက္၍ ျဖစ္သည္။ သူက ေျမသဘာဝ အျမဳေတကို မလုယူလ်ွင္ပင္ သူ႔အေနႏွင့္ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း ထြက္လမ္း ရွာမေတြ့လ်ွင္  ေသဆံုးရလိမ့္မည္။ သူက တစ္နည္းနည္းႏွင့္ ေသရမည္ ျဖစ္၍ ေျမသဘာဝ အျမဳေတကို မ်က္စိေရ႔ွ ရိွေနရက္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထားခဲ့ႏိုင္မည္နည္း။

ႏွစ္ရက္တာ ထြက္ေျပးလာၿပီးေနာက္ မိုဝူက်ီက ရပ္တန႔္လိုက္သည္။ သူက  ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူက မေပ်ာ္သလို ေျမသဘာဝ အျမဳေတကိုလည္း ထုတ္မၾကည့္မိေပ။

အေၾကာင္းအရင္းမွာ သူ႔အင္ေမာ္တယ္ေက်ာက္မ်ား ကုန္ဆံုးသြား၍ ျဖစ္သည္။

မိုဝူက်ီက စိတ္စြမ္းအား ထုတ္လႊင့္၍ အာရံုခံၾကည့္သည့္အခါ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို  တအံ့တဩ ျဖစ္မိသြားသည္။

“ ဒါက အင္ေမာ္တယ္လ်ိဳရဲ့ တျခားတစ္ဖက္လား ” မိုဝူက်ီ က သူကိုယ္သူ ေရရြတ္လိုက္ရင္း  မ်က္ႏွာတြင္မူ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ အျပည့္ျဖစ္ေနသည္။

သူ႔ေရ႔ွတြင္ ေခ်ာက်ိက်ိ မီးခိုးေရာင္ အကာအရံ ရိွေနေပသည္။ မိုဝူက်ီက ထိုအကာအရံကို ဘာသတၲုျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားမွန္း မွန္းဆၾကည့္လို႔ပင္ မရေပ။ သူက ထိုအရာမွာ ေအာက္စိုက္ေလ်ာဆင္းေနၿပီး မထူးမျခားနား  ဆန႔္ထြက္ေနသည္။

မိုဝူက်ီက ေသခ်ာသြားၾကည့္လိုက္သည္။ သူက ထို က်ယ္ေျပာၿပီး အဆံုးမဲ့လွသည့္ ဆင္ေျခေလ်ွာ အကာအရံကို ျမင္လို႔ဌာ ေခါင္းကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုအကာအရံေရ႔ွတြင္ သူက ပင္လယ္ႀကီးကို ေငးၾကည့္ေနသည့္ ပုရြက္ဆိတ္ေလးကဲ့သို႔ ခံစားလိုက္ရသည္။

မိုဝူက်ီ၏ စိတ္မွာ ေအးစက္လာေပသည္။ ထိုအကာအရံေရ႔ွတြင္ သူတင္ မက အင္ေမာ္တယ္ကူးသန္းေရး သေဘၤာပင္ ပုရြက္ဆိတ္မ်ွ ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ သူကဲ့သို႔ ထိုအရာမွာလည္း ဤအကာအရံုကို ျဖတ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။