လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)

chapter 407 (z)

လူသားသစၥာ စာစဉ္ (၃၀)
ဘာသာျပန္ဆိုသူ  ..... ၾကည္ျဖဴ (ရိုးရာ)

အခန္း (၄၀၇)  :  တုန္လႈပ္ေျခာက္ခ်ားဖြယ္ သတင္း

“ပန္းပဲ ပညာရွင္လား ”

မိုဝူက်ီက အလန႔္တၾကား ေမးလိုက္သည္  “ ေက်ာက္တံုးနက္က ပန္းပဲသတၲုအမ်ိဳးအစား တစ္မ်ိဳးလား ... ”

က်ာခ်ီက ေခါင္းခါျပကာ “ ေက်ာက္တံုးနက္က ပန္းပဲသတၲုအမ်ိဳးအစားလားေတာ့ မသိဘူး။ ပန္းပဲ ဆရာႀကီးေတာင္ ေသခ်ာမသိဘူး ... ”

“ အဲဆို ဘာလို႔ က်ဳပ္ကို အဲဒီပန္းပဲဆရာဆီ ေခၚသြားခ်င္ေနရတာလဲ ” မိုဝူက်ီက နားလည္ရခက္စြာ ေမးလိုက္သည္။

“ အဲဆို ေျပာပါဦး ရွင္က ေက်ာက္တံုးနက္ ပမဏမ်ားမ်ား တူးႏိုင္မွာလား ...” က်ာခ်ီက မိုဝူက်ီကို ၾကၫ့္ကာ ေျပာလိုက္၏။

မိုဝူက်ီက ေတြေဝမေနဘဲ  “ က်ဳပ္မွာ အဲစြမ္းရည္ေတာ့ ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တူးတာက် အေတာ္ေလး စိတ္မရွည္စရာပဲ .... အဲဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ တြဲလုပ္ဖို႔ ကိစၥမရိွဘူး ”

“တကယ္လို႔ က်မတို႔ေတြ ငါးရက္လံုးလံုး ေက်ာက္တံုးနက္ ရွာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ရွာေတြ့မယ္ ထင္လဲ ”

က်ာခ်ီက စိတ္မေအးေသးဘဲ ေနာက္ထပ္ ေမးလိုက္သည္။ မိုဝူက်ီက တူးရသၫ့္ ကိစၥကို စိတ္မရွည္ေၾကာင္း ေျပာသၫ့္အခ်က္ကိုေတာ့ သူမက လ်စ္လ်ူရႈထားလိုက္သည္။ တူးယူရသၫ့္ ကိစၥက ဘယ္လိုလုပ္ လြယ္ကူႏိုင္မည္နည္း။ ထို႔အျပင္ မိုဝူက်ီက ေလာကအင္ေမာ္တယ္ အလယ္အလတ္အဆင့္သာ ရိွေသးသၫ့္အျပင္ သူ႔တြင္ ေဂၚျပားလည္း ရိွမေနေခ်။ သို႔ေသာ္လည္း သူ  ေက်ာက္တံုးမ်ား တူးယူႏိုင္ခဲ့ျခင္းက အေတာ္ေလး မယံုၾကည္ႏိုင္ဖြယ္ ေကာင္းေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ေလးေလးနက္နက္ စဉ္းစားၾကၫ့္ၿပီးေနာက္ “ က်ဳပ္လည္း မေသခ်ာဘူး။ ဒါေပမဲ့ တူးတာ မပါဘဲ ရွာရံုဆိုရင္ေတာ့ အနည္းဆံုး ဆယ္တံုးေလာက္ ေတြ့ႏိုင္တယ္ ...”

“ ဟုတ္ၿပီ။ အဲဆို အခု က်မ ေျပာမဲ့ အေၾကာင္းကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပန္မေျပာပါဘူးလို႔ က်ိန္ဆိုတာနဲ႔ ရွင့္ကို ပန္းပဲဆရာႀကီးဆီ ေခၚသြားေပးမယ္ ”