လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)

chapter 463 (z)

အခန္း  (၄၆၃)  :   ေကာင္းကင္အင္ေမာ္တယ္အဆင့္မ်ျွဖင့္

ဟန္ခ်င္းရုက မိုဝူက်ီကို အံ့ဩတႀကီး ၾကၫ့္လိုက္မိသည္။ မိုဝူက်ီ၏ စြမ္းအားကို  သူမက  ေကာင္းေကာင္း သိထားေသာ္လည္း ယခုေလး ထုတ္လႊင့္လိုက္သၫ့္ လက္သီးခ်က္မွာ   က်ိညီအစ္ကို ကို သတ္သၫ့္အခါထက္   အားပိုမ်ားေပသည္။ ထို႔အျပင္ မိုဝူက်ီက ထိုလက္သီးခ်က္၌ အားကုန္  ထုတ္မထားေၾကာင္း သိထားသည္။ မိုဝူက်ီက က်ိညီအစ္ကို ကို သတ္စဉ္က သူ႔လက္သီးကို ထိပ္တန္းမီးေတာက္တစ္ခုျဖင့္ ေပါင္းစပ္ထားေသး၏။ အကယ္၍ မိုဝူက်ီက ယခု လက္သီးခ်က္ကို ထိပ္တန္းမီးေတာက္ႏွင့္သာ ေပါင္းစပ္လိုက္လ်ွင္ ဦးဆံုးက်င့္ႀကံသူ ကုန္သည္အိမ္ေတာ္မွ ပိန္ပါးပါးလူသည္ ေသသြားေလာက္ေပသည္။

မိုဝူက်ီက ေကာင္းကင္အင္ေမာ္တယ္အဆင့္ ေရာက္သြားၿပီမ်ားလား ..... ဒါေပမဲ့ သူမက သူ႔စမ္းသပ္ခ်က္ကို မျမင္လိုက္ရပါဘူး .....

မိုဝူက်ီက သာမာန္ ေသမ်ိဳးတစ္ေယာက္ႏွင့္ တူၿပီး သူ႔ဆီမွ ထြက္ေပၚေနေသာ ဝိညာဉ္စြမ္းအား အေငြ့အသက္မ်ား မရိွေခ်။ အေပၚယံၾကၫ့္ရံုျဖင့္  သူက ေကာင္းကင္အင္ေမာ္တယ္အဆင့္ ေရာက္ေနၿပီလား ဒါမွမဟုတ္ ေျမကမ႓ာအင္ေမာ္တယ္အဆင့္ ေရာက္ေနၿပီလား ဆိုတာ မေျပာႏိုင္ေပ။

“ ဘာလို႔ မင္းက ေထာင္ေခ်ာက္ အစီအရင္ကို မေၾကာက္ရတာလဲ”  ေဝကုန္းဖုန႔္က အသက္ျပင္းျပင္းရႈကာ  မယံုၾကည္ႏိုင္စြာ ေမးလိုက္သည္။

မိုဝူက်ီက လက္ကို ေျမႇာက္ကာ အစီအရင္အလံအပိုမ်ား ထပ္ပစ္လႊတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ မထူးမျခားနားစြာ ေျပာလိုက္သည္

“အခု  ေလ်ာ္ေၾကးအေၾကာင္း ေဆြးေနြးၾကတာေပါ့။ ခင္ဗ်ားတို႔က က်ဳပ္ရဲ့စီနီယာအစ္မအေပၚ  လိမ္ညာၿပီးေတာ့ ခိုင္းခဲ့တယ္ေလ။ အဲေတာ့   အင္ေမာ္တယ္ေက်ာက္ ဘယ္ေလာက္ ျပန္ေပးဖို႔ စိတ္ကူးထားလဲ ”

ေဝကုန္းဖုန႔္ က ထိုစကားမ်ားကို ၾကားေသာအခါ က်ယ္ေလာင္စြာ ရယ္ေမာလိုက္သည္။ သူက လက္ကို ဆန႔္ထုတ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႔လက္အတြင္း ဓားပ်ံတစ္ေခ်ာင္း ေပၚလာသည္။

ေဝကုန္းဖုန႔္က ဓားပ်ံ မပစ္ရေသးခင္ က်ူးယိရန္က ရုတ္တရက္ သူ႔လက္ကို ဆြဲတားကာ