လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)

chapter 417 (z)

လူသားသစၥာ စာစဉ္ (၃၁)
ဘာသာျပန္ဆိုသူ  ......  ၾကည္ျဖဴ (ရိုးရာ)

အခန္း (၄၁၇)  :    ေသမင္းမိုင္းတြင္း

“ တာအိုေရာင္းရင္းမို ...  က်မတို႔ မိုင္းတြင္း ၆ (က) ကို ျပန္သြားမွာလား ” က်ာခ်ီက ခ်က္ခ်င္း ေမးလိုက္သည္။

“ က်ဳပ္တို႔ေတြ အဲဒီေနရာကို သြားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အင္ေမာ္တယ္တပိုင္းနယ္ပယ္နဲ႔ ေဝးၿပီးေတာ့  ေက်ာက္တံုးနက္ မ်ားမ်ားထြက္တဲ့  မိုင္းတြင္းေနရာကိုေရာ  မသိဘူးလား ...”

မိုဝူက်ီက ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ မိုင္းတြင္း ၆ (က) မွာ ေနရာေကာင္း တစ္ခု ျဖစ္ေသာ္လည္း အင္ေမာ္တယ္တပိုင္းနယ္ပယ္ႏွင့္ အလြန္နီးကပ္ေနသည္။ သူက သခင္ပုဆိန္တို႔ကို ရန္စခဲ့မိေသာေၾကာင့္  ေက်ာက္တံုးနက္ တူးယူႏိုင္သၫ့္ သူ႔အရည္အခ်င္းမွာ ဤေနရာ၌ အႏၲရာယ္ႀကီးေနေပသည္။

‌

ေဘးတြင္ ရပ္ေနသၫ့္ ဆရာႀကီးဖူက်ိက ရုတ္တရက္ ဝင္ေျပာလိုက္သည္  “ သခင္ပုဆိန္နဲ႔ ခင္ဗ်ားၾကားမွာ ရန္ေႂကြးရိွေနရင္ေတာ့  အခု သြားႏိုင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ ေနရာက ေသမင္းမိုင္းတြင္းပဲ ”

က်ာခ်ီ အမူအယာက  ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားၿပီး  ေခါင္းခါလိုက္ကာ  “ ဆရာႀကီးဖူက်ိ ... အဲကို သြားတာက ေသလုနီးပါး  ျဖစ္ဖို႔ ေသခ်ာေနတာေလ ”

ဆရာႀကီးဖူက်ိက စကားမေျပာေသးဘဲ မိုဝူက်ီ၏ အေျဖကို ေစာင့္ဆိုင္းေနဟန္ ေပၚသည္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ေနရာေကာင္းတခ်ိဳ႕ ရိွေသးေသာ္လည္း သူက မိုဝူက်ီ၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ႏွင့္ သတၲိကို သိေအာင္ လုပ္ရမည္။ အင္အားအရ မိုဝူက်ီ၏ က်င့္ႀကံဆင့္ႏွင့္ပတ္သတ္၍ ေတြးမိထားသည္မွာ သူက  မိုဝူက်ီကို မရႈံးနိမ့္ႏိုင္ေခ်။ သို႔ေသာ္လည္း တိုက္သေဘၤာအတြက္ အင္အားေကာင္းေနရံုမ်ျွဖင့္ မလံုေလာက္ေသးေခ်။ အကယ္၍ မိုဝူက်ီက တိုက္သေဘၤာေမာင္းႏွင္ဖို႔ရာ ပါမၫ့္အရာ ရိွမေနပါက သူက မိုဝူက်ီကို ေတြေဝျခင္းမရိွ သတ္ပစ္ကာ တိုက္သေဘၤာကို ယူသြားမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအေတြးမွာ  တိုက္သေဘၤာ ျမင္လိုက္ကတည္းက  ေခါင္းထဲမွ ထြက္မသြားေတာ့ေခ်။