လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)

အခန်း (၄၄၈)

လူသားသစ္စာ စာစဉ် ၃၃

အခန်း  (၄၄၈)  :  ပန်းမြိုင်ရာ  အိမ်တော်

မိုဝူကျီက ဝမ်လျန်ရှီး ထိုမေးခွန်းမေးသည့် အကြောင်းအရင်းကို မသိသော်လည်း သူက အေးအေးဆေးဆေး ပြန်ဖြေနိုင်လိုက်သည်

“ ကျုပ်က အဆင့် ၈ ဆေးလုံးအတွက် ဖော်စပ်နိုင်စွမ်း  ပြန်ရပြီဆိုတော့ အဲဒါကိုတော့ အလွယ်တကူ ဖော်စပ်နိုင်ပါပြီ။ မကြာခင် အဆင့် ၉ ဆေးလုံးကိုလည်း ဖော်စပ်နိုင်တော့မှာပါ ... ”

ဝမ်လျန်ရှီးက နောက်တစ်ကြိမ် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူမအနေဖြင့် ဤလူက ထိုမျှအရေထူလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားပေ။

သူမက ဆေးလုံးတစ်လုံး ထုတ်ကာ မိုဝူကျီဆီ ပေးလိုက်ပြီး  “ ဒီဆေးလုံးကို သောက်လိုက်  .... ပြီးတော့ကျ  ... ”

ဝမ်လျန်ရှီးက မိုဝူကျီကို သင်္ဘောပေါ်မှ မောင်းမချခင် ချမ်ရှန်းက ဝင်လာကာ တင်ပြလိုက်သည်  “ မမလေး .... ကျုပ်တို့တွေ ပန်းမြိုင်ရာ အိမ်တော်ကို ရောက်ပါပြီ ”

သင်္ဘောက နည်းနည်း တုန်ခါသွားပြီးနောက် လုံးဝ ရပ်တန့်သွားတော့သည်။ ဝမ်လျန်ရှီးက ရယ်ရယ်မောမော အသံတစ်သံကို ကြားလိုက်ရပြီး   “မမရှီး ရောက်လာဖို့ နေ့တိုင်း မျှော်နေတာကို ဘာလို့ နောက်ကျမှ ရောက်လာရတာလဲ ... ညီမကို မေ့သွား .... ”

သူမ စကားမဆုံးခင် မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနှင့် နီနီရဲရဲ တောက်တောက်စိုစို ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသည့်   မိန်းကလေးက သင်္ဘောရှေ့ ပေါ်လာသည်။ နောက်အခိုက်အတန့်ပိုင်းလေး၌ ထိုမိန်းကလေးမှာ ဝမ်လျန်ရှီးရှေ့ ရောက်လာတော့သည်။

“ မမရှီး ဒါက ဘယ်သူကြီးလဲ။ သူ့ကို တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပါဘူး ” ဝတ်စုံနီနှင့် မိန်းကလေးက ဝမ်လျန်ရှီး ဘေးနားမှ  မိုဝူကျီကို မြင်သည့်အခါ တအံ့တဩ မေးလိုက်သည်။  သူမက ဝမ်လျန်ရှီး ထွက်သွားစဉ် ခေါ်သွားခဲ့သည့် တစ်ဦးတည်းသော အိမ်အစေခံမှာ  ချမ်ရှန်းသာ ဖြစ်ကြောင်း သေချာသိထားသည်။

“အို့ ....” ဝမ်လျန်ရှီးက အာမေဋိတ် ‘ အို့’ ဟုသာ ထွက်လိုက်နိုင်ပြီး မြန်မြန် ပြောလိုက်ရသည်