chapter 445 (z)

682 77 0
                                    

လူသားသစၥာ စာစဉ္ (၃၃)

အခန္း  (၄၄၅)  :  အင္ေမာ္တယ္နယ္ေျမမွ ပထမဆံုး ဆက္သြယ္ပတ္သတ္မႈ

“ လူေလး ..... ယံုရင္ဌက္ေတာင္ဆီ ဘယ္လို သြားရမလဲ ...” မိုဝူက်ီက  လမ္းေဘးတြင္ ထိုင္ေနရင္း အေတြးထဲ နစ္ေမ်ွာေနစဉ္ အသံတစ္သံ ထြက္ေပၚလာေလ၏။

မိုဝူက်ီက ေခါင္းကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ မနီးမေဝးတြင္ သေဘၤာပ်ံ  ရပ္နားထားေသာ  လူလတ္အမ်ိဳးသားက သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။

မိုဝူက်ီက သူ႔အား ႏႈတ္ဆက္ရန္ အျမန္ထရပ္လိုက္သည္။ ယခု မိုဝူက်ီ၏ ခ်ီေသြးေၾကာမ်ားက ပ်က္စီးေနၿပီ ျဖစ္ကာ သူ႔အာရံုခံႏိုင္စြမ္းမွာ အနိမ့္ဆံုးအထိ က်ဆင္းေနေလၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရမည္ကို ဆက္ေတြးေတာေနျခင္း ျဖစ္၏။ ထိုလူ အသံမထြက္ခင္အထိ မိုဝူက်ီက ထိုသူ႔ကို လံုးဝ သတိမျပဳမိျခင္းက လြန္လြန္းေပ၏။

“ မိုဝူက်ီက စီနီယာကို ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ ....” မိုဝူက်ီက ျမန္ျမန္ ဦးၫႊတ္ကာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္လိုက္သည္။ သူက ထိုလူ၏ က်င့္ႀကံဆင့္ကို မေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း မိုဝူက်ီက ထိုလူမွာ သူ႔ထက္ မ်ားစြာ အားေကာင္းေၾကာင္း  မသိမသာ ခံစားမိေနသည္။

“ခ်မ္ရွန္း ..  သူ႔ကို ဒီေခၚခဲ့ပါဦး  ..” သေဘၤာပ်ံ တည္ရိွရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးကို ၾကားလိုက္ရသည္။

“ နာခံလ်က္ပါ ” လမ္းလာေမးသည့္ အမ်ိဳးသားက လက္ေျမာက္လိုက္သည့္အခါ မိုဝူက်ီက သူ႔ကို လာရစ္ပတ္ေသာ အင္မတန္  အားေကာင္းသည့္ စြမ္းအားကို ခံစားမိလိုက္သည္။

မိုဝူက်ီ၏ စိတ္ထဲ ေလးလံသြားမိသည္မွာ သူက ထိုလူ၏ ၿပိဳင္ဖက္ မဟုတ္ႏိုင္ေၾကာင္း သတိျပဳလိုက္မိ၍ ျဖစ္သည္။ မိုဝူက်ီ ေျခေထာက္မ်ား ေျမေပၚ ျပန္က်လာသည့္အခါ သူက သေဘၤာပ်ံေဘး ေရာက္ရိွေနၿပီ ျဖစ္၏။

မိုဝူက်ီက စိတ္စြမ္းအားျဖင့္ ထိုသေဘၤာပ်ံကို အာရံုခံ၍ မရေသာ္လည္း ထိုသေဘၤာပ်ံမွာ သာမာန္လူတစ္ေယာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္အရာ မဟုတ္မွန္းေတာ့ ေျပာႏိုင္ေလသည္။ သေဘၤာေပၚမွ အင္ေမာ္တယ္စြမ္းအားမ်ားက သူ ယခင္က အသံုးျပဳသည့္ အင္ေမာ္တယ္ေက်ာက္ထဲမွ အင္ေမာ္တယ္စြမ္းအားထက္ပင္ ပို၍ သိပ္သည္းေပသည္။ ဤသေဘၤာပ်ံ၏ အဆင့္မွာ ဆရာႀကီးဖူက်ိ သူ႔အတြက္ ျပဳလုပ္ေပးထားေသာ ယာဉ္ပ်ံထက္ မ်ားစြာ သာလြန္ေန၏။

လူသားသစ္စာ Translation Book 4 ( 401 - 500)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant