Κείμενα

Εσύ

Εσύ, λοιπόν.

Η απερίγραπτη εσύ. Εσύ που νομίζεις ότι όλα είναι δικά σου. Εσύ που παριστάνεις το θύμα ξανά και ξανά. Εσύ...

Εσύ ήσουν κάτι τελείως ασήμαντο παλιότερα. Εσένα στην πορεία όλοι σε κοιτούσαν και γέλαγαν. Εσένα τώρα όλοι σε κατακρίνουν. Εσύ είσαι εσύ τώρα. Τώρα έχεις καταφέρει να είσαι η μια και μοναδική Εσύ.

Εσύ θα γίνεις μεγάλη μούρη στο μέλλον, λες καμιά φορά στον εαυτό σου... Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό; Ακόμα έχεις τα χέρια σου δεμένα στην πραγματικότητα. Είσαι το θηρίο στο κλουβί. Χτυπιέσαι. Χτυπιέσαι όσο μπορείς για να βρεις τον εαυτό σου. Κανείς όμως δεν σ' ακούει. Κι οι δυο-τρεις που σ' ακούνε, κι αυτοί σε μαστιγώνουν να ηρεμήσεις.

Εσύ, εσύ...

Κάποτε θα δεις ότι το θηρίο που κρύβεις μέσα σου κι όλοι το κατακρίνουν, θα σε σώσει. Θα φανερώσει τον εαυτό σου. Προς το παρόν, είσαι σε αναμονή. Το θηρίο θα το δουν όλοι, όταν θα ξεπεταχτεί θεαματικά από τα σωθικά σου. Γιατί εσύ μετράς. Εσύ αξίζεις. Εσύ έχεις περάσει πολλά, και φτάνει. Εσύ (ναι, εσύ) έχεις ισχυρά όνειρα.

Ο κόσμος σε τραβάει κάτω, μα ο κόσμος σου δεν έχει καιρό για λογική. Το πλήθος σε αποδοκιμάζει. Κάποια μέρα όμως, το ίδιο πλήθος θα σε θαυμάζει. Κάποια μέρα, θα γίνεις η Εκείνη που ονειρεύεσαι από παιδί.

Το είδωλό σου στον καθρέφτη σε εξετάζει. Της μοιάζεις άραγε; Αυτή λοιπόν είσαι;

Το κοινό παραμένει σιωπηλό. Τα ειδικά εφέ δεν έχουν αρχίσει ακόμα να παίζονται.

Ένα μαύρο κενό. Αυτή είναι η εικόνα σου για τον κόσμο. Μισείς τον κόσμο, κι εκείνος το ίδιο. Κι ας ξέρεις ότι ο κόσμος θα σ' αγαπήσει πολύ κάποτε.

Κάποτε... Πότε ακριβώς, ανυπόμονη Εσύ; Βαρέθηκες να περιμένεις. Το κοινό σου όμως είναι μπροστά σου. Δώσε ένα σημάδι ως προετοιμασία για το τι θα γίνει.

Εσύ... Κι εγώ, κοινό σου είμαι. Απλά πριν λίγο καιρό δεν καταλάβαινα γιατί γελούσαν όλοι αυτοί. Ήμουν πολύ χαζή τότε. Εσύ με ξεχωρίζεις. Γιατί ξέρεις πως ό,τι κι αν συμβεί, ό,τι κι αν πει το κοινό, εσύ εμένα θα' χεις πάντα. Θες δε θες, θα είμαι για πάντα το είδωλό σου στον καθρέφτη, το θηρίο μέσα σου, το κορίτσι πάνω στη σκηνή.

Μην κλαις, μικρή, έφηβη Εσύ... Τα μεγάλα κορίτσια δεν κλαίνε. Μην κλαις. Όταν κλαις, τα όνειρά σου φεύγουν απ' τα μάτια σου... Εξασθενούν.

Πάρε τον εαυτό σου από το χέρι και κατεβείτε από τη σκηνή. Δεν έχετε τίποτα ν' αποδείξετε στο κοινό.

Εγώ είμαι εσύ, και μόνο σ' εμένα θα αποδείξεις την αλήθεια σου. Την ανατροπή σου. Εγώ είμαι η Εκείνη που σε περιμένει κάπου στο μέλλον. Η επόμενή σου στάση.

Έλα να με βρεις.

~2012