Κείμενα

Ελένη

 Την έλεγαν Ελένη. Ήταν 16 χρονών. Άστεγη.

Τη γνώρισα όταν δεν είχα ακόμη ιδέα τι θα πει ζωή. Τι σημαίνει δρόμος. Απόγνωση. Δε μιλούσε πολύ. Όταν οι άλλοι μιλούσαν για τη ζωή τους, αυτή έσκυβε το κεφάλι. Κανένας δε μπορούσε να φανταστεί το παρελθόν της. Έμοιαζε με κάποια περίεργη, ντροπαλή πριγκίπισσα που διάβαζε μυθιστορήματα και ποίηση. Αλλά ήταν, απλώς, μια ψυχή στους δρόμους.

Την Ελένη κάποιος μια μέρα την έδιωξε. Μετά, την έδιωξε κι ένας άλλος. Περιπλανήθηκε στους δρόμους με μια κιθάρα στο χέρι, κοιμήθηκε σε παραλίες και λεωφορεία, πούλησε τις νότες της για να ζήσει. Πώς δεν της έτυχε το χειρότερο, μη με ρωτάτε. Ή κάτι άγιο τη φύλαγε, ή απλά φρόντισε να μη μου πει κάποια πράγματα. 16 χρονών, κι έψαχνε ακόμη μια οικογένεια. Όσο μου μιλούσε, δάκρυζα. Γιατί, χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα για τη ζωή, έγινα για λίγο η Ελένη. Είδα τον κόσμο με τα όμορφα καστανά μάτια της. Φοβήθηκα. Απελπίστηκα.

Και τώρα, να που κάπως το έφερε η μοίρα, κι είμαι ολομόναχη στους δρόμους, χωρίς οικογένεια. Το έχω σκάσει από την κόλαση και τρέχω χωρίς να ξέρω προς τα πού. Δεν έχω πού να μείνω. Όλα όσα αγγίζω με διώχνουν, όλα όσα αγαπώ δεν έχουν τοίχους. Και μες στο άγριο κυνηγητό μου να επιβιώσω, θυμήθηκα εκείνη. Τώρα είμαι όντως η Ελένη. Τώρα δεν την κατανοώ μέσω της ενσυναίσθησης πια, αλλά επειδή ζω αυτό που έζησε. 24 χρονών και ψάχνω ακόμη μια οικογένεια πέραν του εαυτού μου. Πίνω ο,τι βρω για να ξεχάσω πως δεν έχω πού να πάω. Είμαι η Ελένη. Και φοβάμαι λες κι είμαι 16 χρονών. Τρέμω για το πού θα κοιμηθώ απόψε. Τρέμω γιατί δεν έχω νότες να πουλήσω. Μονάχα ένα μάτσο παλιά χειρόγραφα και μεθυσμένους στίχους. Πράγματα που ο κόσμος δε θέλει να διαβάσει. Που αρνείται να τα δει. Όπως αρνείται να κοιτάξει την Ελένη. Κι εμένα.

Γιατί τα αδέσποτα παιδιά δε μοιάζουν με εκείνα στις διαφημίσεις. Δεν είναι ξανθά ούτε χαρούμενα. Είναι τραχιά κι αγριεμένα. Δύσβατα. Αυτόνομα. Αν δοκιμάσεις να τα χαϊδέψεις, σε δαγκώνουν. Γιατί δεν έχουν αποθέματα στοργής. Μόνο φόβο. Και αρκετή οργή για να δημιουργήσουν όλη την τέχνη που λείπει από τον κόσμο.

Ελένη. 16 χρονών. Άστεγη.

Ελπίζω να είσαι καλά. Να βρήκες ένα σπίτι. Εγώ θα δω τι θα κάνω. Το πολύ πολύ να μην τη βγάλω.

Όπως και να' χει. Δε θα σε ξεχάσω ποτέ.

3/9/2021