KELEBEK

72.Bölüm - Teumessian

İnci’nin parmağıyla işaret ettiği tarafa bakışlarımı yönlendirdiğimde, gördüğüm şey uzakta duran uzun, kalın ve kireç rengi bacaklar oldu. Kaşlarımı çattım ve başımı kesinlikle pediküre ihtiyacı olan ayaklardan yukarıya bir surat bulma umuduyla kaldırdım. Yaratığın bize doğru koşmasıyla zemin titremeye başlamıştı ve ben düşmemek için İnci’ye zor tutunmuştum. Yaratık tam önümüze geldiğinde dizlerinin üzerine çöktü. Yine de, yüzünü görebilmek için yukarıya bakmak zorunda kalmıştım. Gözlerim yaratığın iri, parlak yeşil gözleriyle buluştuğunda sırıttım.

“Eddie!” İnci kollarını yukarıya uzatıp Eddie’nin onu kucağına almasını bekledi. Vejetaryen devimiz Eddie’nin neden buraya geldiğini anlayamamıştım. Ben de İnci gibi kollarımı uzattığımda Eddie iki avucuna sıkıştırdı ve ikimizi de birer birer omuzlarına yerleştirdi. Eddie’nin avucunda taşınırken yaşadığım tedirginlik, omzuna oturduğumda da geçmemişti. Bu nedenle üstündeki kumaş parçasına sıkı sıkı tutundum.

“Neden buradasın?” Hector’ın sorusunu duyduğumda başımı eğip onu görmeye çalıştım fakat aşağıya bakarken midem bulanmıştı. Bakışlarımı hemen sağımda duran Eddie’nin yüzüne çevirmenin çok daha sağlıklı olacağını düşünüyordum. Çünkü üstüne kusmam arkadaşlığımızı az da olsa zedeleyebilirdi.

“Onu Eddie değil de ben anlatayım.” Yere bakmama kararımın ardından, sesinden yola çıkarak konuşan kişinin Zeus olduğunu tahmin ediyordum.

“Devler sizinle anlaştılar ama Eddie’nin dediğine göre bu kararlarından artık o kadar da emin değiller. Sizin güçlerinize inanmıyor ve güvenmiyorlar. Yakında isyan edebilirler. Eddie bunu haber vermek için buraya geldi.” Her ne kadar midemin sağlamlığına güvenmiyor olsam da, dayanamayıp öne eğildim ve Hector’ın yanında dikilen Zeus’a baktım.

Çalışmakta olan diğerleri de yavaş yavaş işlerini bırakıp Eddie’nin etrafında toplanmaya başlamışlardı. Arada başımı yukarı kaldırıp midemi sakinleştirmeye ve onu kusmaktan vazgeçirmeye uğraşıyordum. Bütün grup tamamlandığında Zeus konuşmaya devam etti.

“Şimdi, siz Eddie ile birlikte Devler Ülkesi’ne gideceksiniz. Çünkü bir yaratık benim emrimle devlere saldırdı, siz de devleri ondan kurtararak kendinizi kanıtlamış olacaksınız.” dedi Zeus sanki bu çok kolay bir şeymiş gibi.

“Biraz daha detay verebilir misin?” Ted’in sesindeki şüpheciliği fark etmemek mümkün değildi. Şahsen ona kesinlikle hak veriyordum, Zeus’un planından hiç hoşlanmamıştım. Devlere saldırabilecek ve onların başlarına bela olabilecek bir yaratıktan onları biz nasıl kurtarabilirdik ki?

Zeus cevap vermeden Leonard başka bir soru sordu. “Madem yaratık senin sözünü dinliyor, neden bizi uğraştırıyorsun?”

“Evet, onu devlerin üstüne salarsın sonra da yaratığa durmasını emredersin. Biz de kendimiz yakalamışız gibi davranırız.” İnci, şimdi de yaptığı gibi, Leonard’ı her desteklediğinde bu durumun nadirliği sebebiyle duygulanıyordum.

“Önemli olan onu bizim durdurmamız.” İtiraz eden Adriana oldu.

“Hangi yaratığı kullanacaksın?” Hector’ın sorusuyla bakışlarım bir cevap beklentisi içinde Zeus’a yöneldi.

“Teumessian tilkisi, yakalanması asla mümkün olmayan bir yaratık, onu yakalamaya çalışan köpek Laelaps’ın yardımıyla devleri tilkiden kurtaracaksınız.” Zeus’un açıklamasının üzerine kısa bir sessizlik oldu.

“Onları yıldız kümesine çevirdiğini sanıyordum.” Martin’in Zeus olduğunu öğrendiği günden beri gerek olmadıkça yüzüne bile bakmadığını bildiğimden, Hector’ın şimdiki konuşkan hali gözümden kaçmamıştı.