KELEBEK

*İkinci Kitap Hakkında*

Herkese merhaba! :) Geleneksel bölüm yayınlama günümüz olan Pazar gününde, yine yeni bir şeyler yayınlamak için buradayız. Yeni bölüm Pazarlarını özleyenler yalnızca biz olamayız, değil mi? ♥  

Kelebek'in ilk kitabının finalini okuyanlar kitabın sonundaki ibareden, ikinci bir kitap yazacağımızı biliyordu ve bugün Kelebek'in o bahsettiğimiz devam kitabından bir kısım yayınlayacağız.

Kitabın sonunu okusanız da, okumasanız da bu kısmı rahatlıkla okuyabilirsiniz. Sonuçta, ufak bir spoiler can yakmaz. :D Yani, umuyoruz ki öyledir...

Keyifli okumalar! ♥  

*

Ben eve girdiğim anda kapı kapandı ve ışıklar açıldı. Dışarıdan kırık dökük görünen pencereler kalın, kadife, mor renkteki perdelerle sıkıca örtülmüştü. Eve kısa bir bakış atarken nefesimi bıraktım ve ciğerlerimi ağzımdan almaya özen gösterdiğim temiz havayla doldurdum. Bu ev, Tom'un evinden ziyade Maia'nın evine benziyordu. İçindeki kaplarda bin bir türlü ot, hayvan ölüsü ve çeşitli kupalar bulunan dolaplarla doldurulmuş; karmaşık, koyu renklerle döşenmiş oturma odaları neredeyse birbirinin aynısıydı.

"İnsanlar arasındaki adın Jane Wilson, yine onların takvimine göre 23 yaşındasın. Ruhunda birçok ölüm görüyorum, sebep oldukların ve etrafında gerçekleşen birçok ölüm... İçin çok karanlık." Büyükanne'nin sesini duysam da, yüzünü henüz görememiştim.

"Acaba tam olarak nerede durduğunuzu öğrenebilir miyim? Görünmüyor olmanız biraz ürkütücü de," dedim gergin bir gülüşle.

"Ben buradayım, yalnızca sen beni gerçekten görmek istemiyorsun." Boşluğun konuşabilme yeteneği olmadığına inanıyordum, ayrıca Büyükanne'nin birden bire etrafımdaki herhangi bir noktadan sıçrayıp üstüme saldırabileceği düşüncesi savunmasız hissetmeme neden oluyordu. Konuşmasını korkudan kasılmış midemle bekledim. "Neden bana geldiğini biliyorum. Buradan gitmek için kıvranıyorsun, öyle değil mi?" Cevabımı beklemeden devam etti. "Fakat bu sandığın kadar kolay değil. Gidiş biletini senden istediğim dört görevi tamamladığında kazanacaksın, Athena'nın kızı." Bu duyduğumdan hoşlanmamıştım.

"Dört görevi yerine getirmek istemezsem ne olacak?" Midemdeki kasılma düğümlenmeye dönüşürken aklıma takılan soruyu sormayı başarmıştım.

"Basit: Sonsuza kadar burada kalırsın. Gitmene asla izin vermem." Onun yapabileceklerinden korkmadığımı söylesem, yalan söylemiş olurdum. Yine, ben konuşamadan sözlerine devam etti.

"İnan, bunu senin iyiliğin için yapıyorum. Bu görevlerin sonunda bana teşekkür edeceksin." Ben bundan o kadar da emin değildim ama bana sunduğu şartı kabul etmekten başka bir çarem yok gibi görünüyordu.

"Neden sana Büyükanne diyorlar? Senin başka bir şey olduğun ortada," dedim Büyükanne'yi görebilmenin cılız umuduyla etrafıma bakınırken.

"Doğru soruları soruyorsun. İlk görevin beklemediğin bir anda gelecek, her an hazırlıklı olmalısın." Konuyu başarıyla değiştirip dikkatimi dağıtmıştı bile. "Senden istediklerimi eksiksizce yapman gerekiyor, kusura yer bırakmadan..." Sustum, bana söz hakkı tanıdığını da sanmıyordum zaten.
"Şimdi, Tom'u içeriye gönderir misin? Ona haftalık listemi vermeliyim." Sağ tarafımdaki dar koridorun başında etrafına mor, perdelerine benzer kadife kumaştan bir cüppe örtmüş kadın figürü gözüme çarpınca o yöne doğru bir adım attım. Büyükanne onaylamayan bir ses çıkardığında duraksamıştım.

"Sabırlı ol," dedi omuzlarını dikleştirerek. "Onun zamanı da gelecek. Git şimdi." Bu kasvetli yerden çıkmak için hevesli olduğumdan sözünü ikiletmeden kapıya yöneldim.

"Jane," Bana seslenmesi kapının paslı kulpundan elimiçekmeme neden olmuştu. "Bedeninde yalnız değilsin." Geriye doğru bir adım atıpbunun ne anlama geldiğini soracakken, kapı ben daha ona dokunamadan ardınakadar açıldı. 

*

Evet, karşınızda ikinci kitaptan gelen ilk kesit! Nasıl buldunuz? :) Yorumlarınızı bekliyoruz. ^^

+İkinci kitabın ismi ile ilgili birkaç fikrimiz var ama henüz netlik kazanmadığı için ismi açıklamayı şimdilik daha sonraya bırakıyoruz. :)

Tekrar görüşmek dileğiyle, kendinize iyi bakın! ♥