Red me van de plekken waar ik thuishoor

9.1/Vriendschap~

Hoofdstuk

9

Vriendschap

Iets klopte niet.

Maandenlange ruzies, aanvallen, rellen die almaar heftiger werden. Maandenlang vergaderingen, onderzoeken, toespraken, die almaar in het water vielen. Burgers werden met elke aanval bozer, verwarder, angstiger, en niets leverde harde bewijzen op die wezen naar de dader, niets gaf hen een tevredenstellend antwoord.

Het Koninklijk paleis, de Koninklijke familie, was intussen ook een slachtoffer geworden van deze toestand. Niemand had daarvoor een precieze reden, maar iedereen ging daarmee akkoord. Het enige wat ze wél wisten, was dat hun wereldleiders niets uitvoerden in hun ogen, dat ze niemand steun konden bieden. Elke burger koesterde die allesverterende woede in zich, inmiddels, en elke burger was bereid deze op wrede manier tot uiting te brengen.

Iets klopte niet.

De Novische Wereld was niet langer nog het toonbeeld van rust en vrede, maar nu van opkomende chaos en sluimerende haat. Wachters werden ontslagen vanwege verdacht gedrag, bedienden werden op een bepaalde manier bekeken vanwege de kennissen die ze hadden.

Enkele burgers kwamen het paleis in, gooide een onschuldig meisje bij de voordeur neer – een vreemde groep vertoonde zich op de Brug, in andere delen van het land en probeerde een "zij" in handen te krijgen – steeds meer en meer wachters moesten zich opstellen langs de ingangen van het paleis – steeds meer en meer haat jegens het andere land verzamelde zich in de harten, in de hoofden van zowat elke burger die in de Novische Wereld leefde. En de Koningen en Koninginnen bleven hun volk maar toespreken.

Maar iedereen wilde af van die vreselijke woede en angst die hen vasthielden, wilde af van die vele vragen die hen teisterden, van die ongelooflijke machteloosheid die hen beetgreep.

Waarom leek dit probleem niet op te lossen? Waarom leken de volkeren de draad kwijt te raken?

Iets klopte niet. En Isadora moest weten wat dat was.

~~~

Ook op deze dag stonden de kranten vol met nieuws over de Koninklijke familie, de rellen en enkele kritiekpunten omtrent alles wat er speelde. Maar op deze dag verschenen ook een paar koppen over de ontmoeting en gesprekken van de Erzanovische en de Torbanovische Koninklijke familie – waaronder Isadora en Lazlo; Kunnen Prins Lazlo en Prinses Isadora de buiging nog altijd niet afmaken voor elkaar?

Isadora kon het jammer genoeg niet laten het artikel over haar toch door te kijken, om vervolgens helemaal te lezen. Ze moest weten wat men erover had gezegd. Ze moest weten of ze door haar daad afgewezen werd door het volk. Of ze nog steeds de minst favoriete zou blijven, wat wel het geval was. Net zoals de andere artikelen die over haar gingen, die ze opzocht in elke krant die ze voor zich had liggen. Waar blijven Prinses Isadora en Prinses Frederika met hun dans? De tragedie van Prinses Isadora in een ongekende tijd. Een crisis zoals deze lijkt niets voor de veel besproken Prinses Isadora te zijn – waarom de ooit zo "verwaande" Prinses uit de schijnwerpers is gestapt.

De laatste paar weken was Isadora inderdaad behoorlijk "uit de schijnwerpers gestapt", zonder zich daar écht bewust van te zijn. Ze trad niet meer op met haar dansgroep, ging niet langer gesprekken aan met verslaggevers – die mede verantwoordelijk waren voor dergelijke krantenkoppen – en hoefde een aantal sociale gelegenheden niet langer nog bij te wonen. De Koning en Koningin hadden er zo veel mogelijk voor gezorgd dat hun kinderen niet op benadelende manier in de kranten kwamen te staan – of voor Isadora; nog méér benadelend. Zij was altijd al een van de meest bekritiseerde Prinsessen geweest van haar tijd, wat haar altijd ontzettend onzeker en angstig had gemaakt. Ze wilde niet afgewezen worden, ze wilde waargenomen worden. Op een góéde manier...