ငါးသည္ကငါးေရာင္းၿပီးျပန္လာေတာ့ထေနာင္းအိမ္လာၿပီးငါးကိုင္ေပးသည္။ၿမိဳ႕သားကလည္းငါးကိုင္တာမျမင္ဖူးသည့္အလားအနားကေနငုတ္တုတ္ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။တံေတာင္ေလာက္ရွိတဲ့ငါးဘတ္ႀကီးကိုဗိုက္ခြဲလိုက္ေတာ့အစာအိမ္ထဲကတစ္ထြာေလာက္ရွိတဲ့ငါးတစ္ေကာင္
ထြက္လာသည္။
ငါးကိုေလာေလာလတ္လတ္အေကာင္လိုက္ၿမိဳထားတာမို႔ဗိုက္ထဲကထြက္လာတဲ့ငါးကအလတ္
ၾကီး။ၿမိဳ႕သားကဒါကိုၾကည့္ၿပီးေပ်ာ္ေနသည္။
ငါးသည္မတင္ေငြကငါးေႁမြနီေတြတစ္ေကာင္
ျပီးတစ္ေကာင္ဗိုက္ခြဲအူေတြထုတ္ၿပီး-
“ၿမိဳ႕သားဒီငါးေႁမြနီေတြကအေကာင္လိုက္ေၾကာ္
ရင္ပိုေကာင္းတယ္။ေၾကာ္လိုက္ရမလား။ႏွစ္ပိုင္း
ပိုင္းခ်င္ေသးလား"
“အေကာင္လိုက္ပဲလုပ္”
ငါးသည္ငါးေရေဆးေတာ့လည္းၿမိဳ႕သားကေရေတြခပ္ေလာင္းေပးေနသည္။ထေနာင္းကဆိုင္ကယ္ကိုအိမ္ထဲကတြန္းထုတ္လာၿပီး-
“ၿမိဳ႕သား…ငါေတာထဲခဏသြားဦးမယ္"
“ဟင္…ေတာထဲကိုဘာသြားလုပ္မွာတုန္း"
“ငါလႊတ္ထားတဲ့အလုပ္သမားေတြကိုငါလိုက္
ၾကည့္ရဦးမယ္ေလကြာ”
“အဲဒါဆိုကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့မွာေပါ့။မေနခ်င္ဘူး"
“ခဏေလးကြာ…တစ္နာရီေလာက္ပဲၾကာမွာ"
“ဟင့္အင္း…မေနခ်င္ဘူးလိုက္ခဲ့မွာ"
ၿမိဳ႕သားကဆိုင္ကယ္ေနာက္ၿမီးကိုဆြဲထားသည္။ထေနာင္းဆိုင္ကယ္ေပၚတက္တာနဲ႔သူပါအတင္းခြတက္သည္။
“မမတင္ေငြ…ကၽြန္ေတာ့္မီးဖိုထဲမွာအစံုရွိတယ္ဗ်ာ။ရွာေဖြၿပီးေတာ့သာခ်က္ထားလိုက္။ဆီလည္းေၾကာင္အိမ္ေအာက္ဆံုးထပ္မွာပံုးလိုက္ရွိတယ္။အဆင္ေျပသလိုသာလုပ္”
“ေအးပါစစ္သႀကီးရယ္။မင္းျပန္လာတဲ့အခ်ိန္အကုန္က်က္ၿပီးသားျဖစ္ေစရမယ္"
ထေနာင္းကဆိုင္ကယ္ေပၚကျပန္ဆင္းၿပီးၿမိဳ႕
သားကိုဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ယူေဆာင္းေပးသည္။ဦးထုပ္မပါရင္ေတာထဲကေနပူပူနဲ႔ၿမိဳ႕သားရဲ႕ျဖဴ ႏုေနတဲ့မ်က္ႏွာေတာ့ေနေလာင္ေတာ့မွာပဲ။
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
