ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မိုုးလင္းေတာ့ထေနာင္းရြာ
ျပန္ၿပီးစည္းထဲကအလုပ္သမားေတြကိုအလုပ္ခြဲ
ေပးသည္။ၿပီးေတာ့ေတာထဲကႏွစ္ေယာက္အတြက္ထမင္းထုပ္သယ္ၿပီးသြားပို႔သည္။မနက္စာစားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာပဲစပါးပြဲစားရဲ႕ေထာ္လာဂ်ီကေတာထဲေရာက္လာသည္။
ေအာင္သီဟကေတာ့လူရည္လည္လာပါၿပီ။စပါးမက်ံဳးခင္ထမင္းဝေအာင္အရင္စားထားႏွင့္သည္။
စပါးျခင္တဲ့အခ်ိန္မွာပြဲစားနဲ႔ထေနာင္းကေဘး
ကေနရပ္ၿပီးစပါးတင္းေရမွတ္သည္။ေအာင္စု
ကစပါးက်ံဳးေပးသည္။ဇမၺဴ နဲ႔ေအာင္သီဟကစပါးေတာင္းေတြထမ္းၿပီးေထာ္လာဂ်ီေပၚသြားပို႔သည္။ေထာ္လာဂ်ီသမားကေထာ္လာဂ်ီေပၚကေနစပါးေတာင္းေတြတဆင့္လွမ္းယူၿပီးမိုး
ကာခင္းထားတဲ့ကားထဲသြန္ခ်သည္။
စပါးကသြန္လိုက္ရင္ေရာသြားတာမို႔အေရအတြက္မွားသြားရင္ျပန္ျခင္ဖို႔မလြယ္။ထေနာင္းနဲ႔ပြဲစားကသတိထားၿပီးေရတြက္ေနရသည္။
အကုန္လံုးကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္အကြက္ေစ့
ေအာင္လုပ္ရသည္။ဇမၺဴ နဲ႔ေအာင္သီဟလည္း
မခိုမကပ္လုပ္ရသည္။မလုပ္ဖူးေပမဲ့လည္းေပါ့…
ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ကုမၸဏီမွာဆိုရင္မ်က္
ႏွာေတြကတင္းထန္ၿပီးေမာ္ႂကြားေနသည္။စကား
ေျပာလ်င္တိုတိုျပတ္ျပတ္ေျပာတတ္လို႔ဝန္ထမ္း
ေတြဘယ္သူမွအတြန္႔မတက္ရဲေအာင္ေၾကာက္
ရသည့္ CEO ႏွင့္အတြင္းေရးမႉး။
သေျပတန္းရြာမွာေတာ့အိမ္သူသက္ထားဇနီး
မယားၾကည္ျဖဴ ေအာင္လုပ္လိုက္ရတာနဖူးက
ေခၽြးေျခမက်တယ္ဆိုတာလက္ေတြ႕။
စပါးတင္းႏွစ္ရာကိုက်ံဳးေတာင္းထဲကေနတင္းေတာင္းထဲထည့္ျခင္ၿပီးေထာ္လာဂ်ီေပၚထမ္းတင္
ရတာဝတ္ထားတဲ့အကႌ်မွာစိုရႊဲေနတဲ့ေခၽြးေတြကေရညႇစ္သလိုညႇစ္ခ်လို႔ရသည္။
စပါးေတြျခင္ၿပီးသြားေတာ့ေထာ္လာဂ်ီျပန္ထြက္
သြားသည္။ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္တဲေပၚမွာ
ပက္လက္လန္ေနသည္။ေအာင္စုကေကာက္႐ိုး
ေတြသယ္ၿပီးတမာပင္ရိပ္တြင္ေကာက္႐ိုးေတြ
ျဖန္႔ခင္းသည္။ေကာက္႐ိုးေတြဖ်ာႏွစ္ခ်ပ္စာေလာက္ခပ္ထူထူခင္းၿပီးသြားေတာ့မွ-
VOCÊ ESTÁ LENDO
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
Ficção Geralခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
