ဇမၺဴ ကေရခ်ိဳးအဝတ္လဲၿပီးတာနဲ႔ထေနာင္းကိုထ
မင္းေကၽြးသည္။ထေနာင္းကမေန႔ကညေနစာမစားခဲ့ရတာရယ္...ဒီေန႔မနက္စာမစားရေသးတာရယ္၊ေကာ္ဖီျခံထဲေျခဦးတည့္ရာေလွ်ာက္ေျပးခဲ့တာရယ္အကုန္ေပါင္းၿပီးလူကအားအင္ကုန္ခမ္းကာႏံုးခ်ိေနသည္။
ထမင္းစားပြဲေရွ႕ေရာက္တာနဲ႔ဟန္ပင္မေဆာင္ႏိုင္။ေရာက္တာနဲ႔တန္းၿပီးစားေတာ့သည္။ဇမၺဴ ကထေနာင္းကိုအိပ္ေဆးခပ္ၿပီးေခၚလာခဲ့တာမို႔ထ
ေနာင္းကအိပ္ေပ်ာ္ေနေပမဲ့ထေနာင္းကိုညေနစာမေကၽြးလိုက္ရတာကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီးသူလည္းညေနစာမစားခဲ့ေပ။မနက္စာလည္းအခုမွထ
ေနာင္းနဲ႔ေပါင္းၿပီးစားရသည္။
သူ႔ေရွ႕ကထေနာင္းကဗိုက္ဆာဆာနဲ႔အသားကုန္တြယ္ေနသည္။သူလည္းမနက္စာညစာေပါင္းစားေနရတာမို႔ထေနာင္းနဲ႔အၿပိဳင္တြယ္ၿပီေလ။
ထေနာင္းကဆာလို႔စားေနတာေပမဲ့ဇမၺဴ ကေတာ့ထေနာင္းစားတာကိုၾကည့္ၿပီးစိတ္ခ်မ္းသာလို႔စား
ေနျခင္းျဖစ္သည္။ႏွစ္ေယာက္သားထမင္းသံုးပန္းကန္စီစားလိုက္တာထမင္းေပါင္းအိုးတစ္အိုးလံုးကုန္သြားသည္။ျခံေစာင့္ႀကီးဦးထြန္းစိန္မိန္း
မကေတာ့မ်က္လံုးျပဴ းေနေတာ့မည္။
ထမင္းစားၿပီးသြားေတာ့ဇမၺဴ ကထေနာင္းေျခ
ေထာက္ကိုေဆးလိမ္းေပးၿပီးေျခက်င္းဝတ္ကိုပတ္တီးၾကပ္ၾကပ္ေလးစည္းေပးသည္။ေျခက်င္း
ဝတ္အဆစ္ေနရာကိုပတ္တီးစည္းေပးလိုက္ေတာ့ေျခက်င္းဝတ္ေနရာေလးကေနသာထိုင္သာရွိသြားသလိုပင္။ထေနာင္းလမ္းထေလွ်ာက္ၾကည့္ေတာ့ဇမၺဴ က-
"ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္စမ္းပါဗ်ာ။က်ိဳးေဆာ့ကန္းေမာ့
မလုပ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔"
"ငါမက်ိဳးဘူးလို႔ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမွာလဲ"
"မက်ိဳးရင္လည္းၿပီးတာပဲ။အနာခံၿပီးေတာ့ဆက္ေလွ်ာက္မေနနဲ႔။လာ...ဒီမွာျပန္ထိုင္"
ထေနာင္းထိုင္ခံုမွာျပန္ထိုင္ၿပီး-
"ဖုန္းခဏေပး"
"ဘာလုပ္မလို႔တုန္း"
"အိမ္ကိုဖုန္းဆက္မလို႔"
"ဘာလုပ္ဖို႔ဆက္မွာတုန္း"
"ႀကီးေထြးစိတ္ပူေနမွာစိုးလို႔"
VOUS LISEZ
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
Fiction généraleခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
