ထေနာင္းေရေသာက္ၿပီးစိတ္ၿငိမ္သြားေတာ့ဇမၺဴ ကသူ႔ရဲ႕ေဝဖန္ေရးနဲ႔ေလကန္ေရးကိုေနာက္တစ္
ၾကိမ္ျပန္စသည္။ကိုထေနာင္းနဲ႔စကားေျပာရတာဘုေဘာက္က်ေပမဲ့ဒီလိုေျပာဆိုရန္ျဖစ္ေနရတာကိုကအဓိပၸာယ္ရွိေနသလိုလို။
ၿပီးေတာ့ကိုထေနာင္းနဲ႔စကားေျပာရတာ general knowledge စာအုပ္ကိုတစ္ေန႔တစ္
မ်က္ႏွာဖြင့္ဖတ္ေနရသလိုပဲ။တစ္ေန႔တစ္ေန႔အ
ေၾကာင္းအရာေတြကထပ္သြားတယ္လို႔မရွိ။အ
ေၾကာင္းအရာထပ္သြားတာကေတာ့ရန္ျဖစ္ရင္
လက္ပါတတ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။တစ္ခါတစ္ေလ
ေျခေထာက္ပါပါလာတတ္သည္။ဒါကလည္းထံုးစံလိုျဖစ္ေနသည္။
ဖိုးသန္းဝင္းကေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္
တာကိုအခုမွျမင္ဖူးၿပီးထူးဆန္းအ့ံၾသလို႔ေနသည္။ဇမၺဴ က-
“ဆိုင္းငွားရံုပဲလား။ဆိုင္းငွားၿပီးရင္ဘာလုပ္ဖို႔ရွိ
ေသးလဲ”
“ဘုရားဌာပနာတိုက္ပိတ္ဖို႔ဘုရားဆင္းတုေတာ္
ေတြဝယ္ရဦးမယ္။ရြာဦးဆရာေတာ္ကခိုင္းလိုက္တာ”
“ဘုရားဌာပနာတိုက္ပိတ္မွာလား"
“အင္းေလ…ငါတို႔ရြာထိပ္မွာေရွးေဟာင္းဘုရား
ႀကီးျပဳ ျပင္ေနတာမင္းေတြ႕တယ္မဟုတ္ဘူးလား။အဲဒါဌာပနာတိုက္ပိတ္ေတာ့မွာမို႔ဘုရား
ဆင္းတုေတာ္ဝယ္ရမွာ”
“ဌာပနာတိုက္ပိတ္ရင္ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြထည့္ရတာလား”
“အင္းေလ…မင္းမသိဘူးလား"
“မသိဘူး"
“ဘယ္လိုဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြထည့္ရတာလဲဆိုတာကိုေရာသိလား"
“မသိဘူး"
“နဲနဲေလးမွကိုၾကားဖူးနားဝမရွိဘူးလား"
“မရွိဘူး"
“မင္းဗုဒၶဘာသာဝင္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္"
“ဟုတ္ပါတယ္”
“ရွင္ျပဳဖူးလား"
“ဟင့္အင္း”
“ရဟန္းခံဖူးလား"
“ဟင့္အင္း”
ထေနာင္းသူ႔ကိုၾကည့္ရင္းေခါင္းရမ္းေနသည္။ဘာလဲဒါကစိတ္ကုန္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာလား။
မရဘူးေနာ္ကိုထေနာင္း…
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
