ဇမၺဴ မႏၲေလးကေနျပန္လာခဲ့သည္။သူ႔အကိုကလိုင္ခ်ီးသီးႀကိဳက္တဲ့သူမို႔ကားလမ္းေဘးတြင္ေရာင္းေနသည့္လိုင္ခ်ီးသီးေတြသူဝယ္လာခဲ့သည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လိုင္ခ်ီးသီးအထုပ္ႀကီးဆြဲၿပီးသူ႔အကိုအခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။အခန္းထဲတြင္
သက္ပိုင္ကၾကမ္းျပင္ေပၚေစာင္ခင္းၿပီးအဝတ္ေတြမီးပူတိုက္ေနသည္။
“အကိုေရာ"
“ျခံထဲမွာေလ"
“မေတြ႕ဘူး"
“သေျပခင္းဘက္ေရာက္ေနတာထင္တယ္"
“ေနာင္းေနာင္းေခၚသြားတာလား"
“မဟုတ္ဘူး။အာကာဆိုတဲ့တစ္ေယာက္"
“ဘာ"
ဇမၺဴ အထုပ္ေတြပစ္ခ်ၿပီးေျပးထြက္သြားသည္။အာကာနဲ႔သူ႔အကိုႏွစ္ေယာက္တည္းရွိေနမွာကိုသူစိတ္မခ်ႏိုင္ေပ။
အာကာကသေျပခင္းပတ္လည္ကကြန္ကရစ္လမ္းေလးအတိုင္းဝွီးခ်ဲကိုတြန္းလာခဲ့သည္။ျခံစည္း
႐ိုးေထာင့္ကသေျပပင္ႀကီးေအာက္ကိုေရာက္ေတာ့ဝွီးခ်ဲကိုရပ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ဝွီးခ်ဲေရွ႕ကို
မတ္တပ္လာရပ္ရင္း-
“အကို"
ျမင့္မိုရ္အာကာ့ကိုေမာ့ၾကည့္သည္။အာကာက
ျမင့္မိုရ္ေရွ႕တြင္ဒူးေထာက္ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္သည္။
“မင္းဘာလို႔ဒူးေထာက္တာလဲ။ထပါ"
အာကာကျမင့္မိုရ္မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး-
“ကၽြန္ေတာ္အကို႔ကိုလက္ထပ္ခ်င္ပါတယ္။အကိုကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္ခံေပးႏိုင္မလား"
“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး"
“ဘာလို႔လဲအကို။နဲနဲေလးေတာင္မစဥ္းဘဲအဲလို
ၾကီးတန္းေျပာတာပဲလား"
“စဥ္းစားစရာမွမလိုတာ"
“ဘာလို႔လဲအကိုရာ…ကၽြန္ေတာ့္ကိုသေဘာမက်လို႔လား"
“မဟုတ္ပါဘူး"
“အဲဒါဆိုဘာလို႔လဲ။ကၽြန္ေတာ္အကိုသေဘာက်ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္ေလ။အကိုမႀကိဳက္တာ
ေတြရွိရင္လည္းျပင္မယ္ေလ"
ျမင့္မိုရ္ကသူ႔ေရွ႕မွာဒူးေထာက္ထိုင္ေနတဲ့အာကာ့ရဲ႕ေခါင္းကိုလက္ေလးတစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ၿပီးကိုင္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
