ညေနေလးနာရီ-
ထေနာင္းခတၱာေလးကိုေက်ာင္းႀကိဳ ၿပီးျပန္လာခ်ိန္တြင္ဇမၺဴ လည္းမႏၲေလးကျပန္လာသည္။အိမ္ဝိုင္းထဲကိုကားႏွစ္စီးဝင္လာသည္။ဇမၺဴ ကေရွ႕ကကားထဲကထြက္လာၿပီးေနာက္ကကားရဲ႕တံခါးကိုသြားဖြင့္ေပးသည္။
ကားထဲကဦးထက္ရွားထြက္လာသည္။ထေနာင္းကဦးထက္ရွားလာမယ္ဆိုတာႀကိဳသိၿပီးသားမို႔အ့ံၾသျခင္းမျဖစ္မိေပ။ဦးထက္ရွားကအသက္
ေျခာက္ဆယ္အရြယ္ဆိုေပမဲ့ဥပဓိ႐ုပ္ကခန္႔ခန္႔
ညားညားႏွင့္အရြယ္တင္ႏုပ်ိဳေနတုန္းပင္။သား
ျဖစ္သူဇမၺဴ နဲ႔႐ုပ္ခ်င္းဆင္သည္။
ဇမၺဴ အရပ္ရွည္ၿပီးခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းေနတာသူ႔အေဖဆီကအေမြရထားတာပဲ။အေဖေခ်ာေတာ့သားေခ်ာသည္။ေျမးအထိပါလိုက္ေခ်ာသည္။ခတၱာေလးကသူ႔အေဖျမင့္မိုရ္နဲ႔သူ႔အေမက့ံ
ေကာ္ဆီကအေခ်ာေတြအကုန္စုေနတဲ့လူေခ်ာ
ေလး။
ဦးထက္ရွားကကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္းသူ႔ေျမးကိုအူယားဖားယားနဲ႔ေျပးေပြ႕သည္။
“ငါ့ေျမးေလးကေခ်ာလိုက္တာကြာ။ဘိုးဘိုးေျမးေလးကိုအခုမွပဲလူကိုယ္တိုင္ေတြ႕ရေတာ့တယ္"
ခတၱာေလးကသူ႔အဖိုးကိုဖုန္းထဲမွာျမင္ေနက်၊
စကားေျပာေနက်မို႔အစိမ္းသက္သက္ႀကီးျဖစ္
မေန။ဇမၺဴ က-
“အသက္…အေဖ့ကိုဘိုးဘိုးေဒါနဆီလိုက္ပို႔ရ
ေအာင္။အေဖကဘိုးဘိုးအတြက္လက္ေဆာင္
ေတြဝယ္လာတယ္"
“အင္းသြားၾကတာေပါ့"
ထေနာင္းကဇမၺဴ ႕ကားထဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ခတၱာေလးကေတာ့သူ႔အဖိုးကားနဲ႔ပါသြားသည္။ကားေမာင္းတဲ့သူေတြကစိုင္းေက်ာ္နဲ႔ဖားေလးဆိုေတာ့လမ္းေျပာေပးစရာမလို။ဘိုးဘိုးေဒါန
အိမ္တန္းေရာက္သည္။ဘိုးဘိုးေဒါနကလည္း
ဇမၺဴ ႕အေဖလာေတြ႕မယ္ေျပာထားတာေၾကာင့္အိမ္ကေနအဆင္သင့္ေစာင့္ေနသည္။
ဦးထက္ရွားကားေပၚကဆင္းလာေတာ့စိုင္းေက်ာ္နဲ႔ဖားေလးကဘိုးဘိုးေဒါနအတြက္ဝယ္လာတဲ့လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကိုကားေနာက္ခန္းကေနထုတ္ၾကသည္။ဦးထက္ရွားကဇမၺဴ ႕အေဖပီသသည္။သူ႔ေျမးခတၱာကိုလိုခ်င္ရင္ဘယ္သူ႔
ကိုအညႇာကိုင္ရမယ္ဆိုတာသိသည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
Ficção Geralခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
