အခန္း(၃၀)

8.4K 584 13
                                    

့္ုကားႏွစ္စီးကလမ္းေဘးကိုခ်ရပ္ၿပီးေနာက္ေၾကာင္းကိုျပန္ေမွ်ာ္ေနရသည္။ခဏၾကာေတာ့ဘီးခြန္
ေကာက္တဲ့ဝန္ထမ္းတစ္ဦးဆီဖုန္းဝင္လာသည္။ထိုဝန္ထမ္းကထေနာင္းတို႔အဖြဲ႕ကိုလွမ္းေမးသည္။

“ခင္ဗ်ားတို႔သေျပတန္းကလား"

“ဟုတ္တယ္…ဟုတ္တယ္"

အလုအယက္ပဲဝိုင္းေျဖၾကသည္။ဂိတ္ဝန္ထမ္းက-

“ခင္ဗ်ားတို႔သံုးဘီးကလမ္းသစ္ႀကီးေပၚတက္
ေမာင္းလို႔အဖမ္းခံထားရတယ္တဲ့"

“ဟင္"

ထေနာင္းတို႔တစ္ဖြဲ႕လံုးစိတ္မသက္မသာျဖစ္
သြားရသည္။သံုးဘီးေလးကကားကိုမွီေအာင္မလိုက္ႏိုင္ေတာ့လမ္းသစ္နဲ႔လမ္းေဟာင္းႏွစ္ခုခြဲတဲ့ေနရာမွာကားေတြကလမ္းေဟာင္းအတိုင္းေမာင္းသြားတာကိုသူမသိလိုက္။သံုးဘီးေပၚကလူေတြကေရွ႕မွာကားႏွစ္စီးရွိပါေသးတယ္ေျပာလို႔ဖမ္းထားတဲ့တာဝန္ရွိသူေတြကဂိတ္ကိုဖုန္းလွမ္းဆက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။တစ္ဖြဲ႕လံုးစိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ဆက္ေစာင့္ေနၾကသည္။

က်န္ေနခဲ့ရင္ျပန္မေခၚဘူးလို႔ကိုထေနာင္းပါးစပ္
ကတြင္တြင္ေျပာေနေပမဲ့တကယ္က်န္ေနခဲ့ေတာ့ဘယ္သူ႔ကိုမွထားမခဲ့ႏိုင္ဘူး။သံုးဘီးေလး
မလာမခ်င္းလမ္းေဘးမွာရပ္ေစာင့္ေနသည္။

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသြားမွသံုးဘီးအနီ
ေလးကိုအေဝးမွာလွမ္းျမင္လိုက္ရသည္။သံုးဘီး
ေလးကိုျမင္မွပဲတစ္ဖြဲ႕လံုးစိတ္ခ်မ္းသာရသည္။ဒဏ္ေငြေတာ့ေဆာင္လိုက္ရသည္။

ထေနာင္းကအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဆိုေတာ့ဒဏ္႐ိုက္ခံရတဲ့ေငြႏွစ္ေသာင္းကိုသူျပန္ေပးမယ္ဟု
ေျပာသည္၊ၾကားထဲကဇမၺဴ မေနႏိုင္။တစ္ေသာင္းတန္ႏွစ္ရြက္ထုတ္ၿပီးသံုးဘီးသမားလက္ထဲထိုးထည့္လိုက္သည္။

“ကိုထေနာင္းဆီကမယူနဲ႔။ကၽြန္ေတာ့္ဆီကပဲယူလိုက္”

ထေနာင္းမ်က္ခံုးေတြတြန္႔ခ်ိဳးကုန္သည္။

“မင္းကဘာလို႔ေပးတာတုန္း။မေပးနဲ႔"

“အသက္ကလည္းေအးအတူပူအမွ်ေပါ့။အသက္ကကားခေတြလည္းရွင္းေပးရဦးမွာ။ဒဏ္
ေၾကးေတာ့ကိုယ္ပဲေဆာင္ေပးပါ့မယ္"

အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့Where stories live. Discover now