ဇမၺဴ ႏြားလိုက္ခံရလို႔ေျပးထားတာအေမာေျပမလို႔ရွိေသးေနာက္တစ္ေနရာကိုသြားရျပန္သည္။ဒီတစ္ခါသြားရတဲ့ေတာကရြာ့အေနာက္ဘက္ကိုသြားေနသည္။လမ္းကခေယာင္းဆန္တဲ့လမ္း။ခေယာင္းေခ်ာက္ေတြကေစာင္းထၿပီးအနိမ့္အျမင့္မညီညာ။
ဆိုင္ကယ္ေဆာင့္လို႔လူကေရွ႕ကိုေလွ်ာသြားေတာ့ထေနာင္းရဲ႕ေက်ာနဲ႔သူ႔ရင္ဘတ္ကကပ္ေန
ၿပီ။ဒီလိုၾကမ္းတမ္းတဲ့ခေယာင္းလမ္းေပၚကေန
ေျဖာင့္ျဖဴ းေခ်ာေမြ႕တဲ့ေပတစ္ရာလမ္းေပၚကိုဆြဲေခၚသြားခ်င္ပါရဲ႕ကိုထေနာင္းရယ္။
လမ္းတြင္ဇရပ္တစ္လံုးကိုျဖတ္ေက်ာ္လာရသည္။ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ေတာ့ထေနာင္းက-
“ခုနကဇရပ္ကိုေတြ႕လိုက္လား"
“အင္း…ေတြ႕တယ္"
“အဲဒါငါတို႔ရြာကသခႋ်ဳင္းေလ"
“ဟမ္”
ဆိုင္ကယ္စီးေနတဲ့အခ်ိန္ဒီလိုစကားမိ်ဳးေျပာရလား။အဲဒါကသခႋ်ဳင္းမွန္းမသိလည္းရတယ္ကိုထေနာင္းရဲ႕…
“အသက္ကေတာေတြထိအၿမဲလိုက္ၾကည့္ေနရတာလား"
“အင္းေပါ့။အိမ္မွာပဲေနလို႔ေတာ့ရပါတယ္။ဒါေပမဲ့အက်ိဳးအေၾကာင္းေလးလည္းသိရလယ္ေတြရဲ႕အေျခအေနလည္းသိရေအာင္လို႔ေနာက္ကလိုက္ၿပီးၾကည့္တာ။ေတာထဲေရာက္သြားရင္ရြာကလႊတ္လိုက္တဲ့အေျခအေန၊ရြာကလႊတ္လိုက္တဲ့အေနအထားအတိုင္းဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္တာ”
ဒီတစ္ခါသူတို႔ဆိုင္ကယ္ရပ္လိုက္တဲ့ေနရာကသေျပပင္ႀကီးေအာက္မွာ။ေကာက္စိုက္မတခ်ိဳ႕
ကလယ္ထဲမွာရွိေနၿပီးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့သ
ေျပပင္ေအာက္မွာရွိေနသည္။ထေနာင္းက-
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
“စစ္သႀကီးေရမေဆြထီေပါက္ၿပီေတာ့။င႐ုတ္ပင္ငုတ္ထိုးမိလို႔"
“ျပပါဦး”
မေဆြကေနပူဒဏ္ကာကြယ္ဖို႔ဝတ္လာတဲ့အေပၚဝတ္အကႌ်ထဲထည့္ထုပ္ထားတဲ့သူ႔လက္ကို
ေျဖျပသည္။လက္မနဲ႔လက္ခလယ္ၾကားမွာငုတ္
ထိုးမိထားလို႔ဟက္တပ္ႀကီးကြဲေနသည္။ေသြးေတြလည္းတေတာက္ေတာက္က်ေနသည္။ထေနာင္းကမေဆြလက္ကိုအကႌ်နဲ႔ျပန္ထုပ္ပတ္ေပး
ၿပီးလက္ေကာက္ဝတ္ေနရာမွာတင္းေနေအာင္
ခ်ည္ေပးလိုက္သည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
Ficção Geralခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
