ထေနာင္းဆီက“အင္း”လို႔အသံၾကားတာနဲ႔ဇမၺဴ ကအားတက္သေရာေျပာလိုက္သည္။
“အဲဒါဆိုဒီအိမ္ကိုဖ်က္ၿပီးအိမ္အသစ္ေဆာက္
မယ္ေနာ္”
“ဘာ…ဒီအိမ္ကိုဖ်က္မယ္”
“ဟုတ္တယ္ေလ။အိမ္အသစ္ေဆာက္ပါမယ္ဆို"
“မရဘူး။ဒါငါ့အဘိုးေဆာက္ခဲ့တဲ့အိမ္။ငါ့အေဖ
တစ္သက္ေနလာခဲ့တဲ့အိမ္။ငါမဖ်က္ႏိုင္ဘူး”
“အဲဒါဆိုအိမ္အေနာက္ဘက္ကစပါးက်ီကိုဖ်က္
မယ္”
“မရဘူး"
“ဘာလို႔မရတာတုန္း”
“အဲဒါငါ့အေဖေဆာက္ခဲ့တဲ့စပါးက်ီ။အဲဒါလည္းငါအဖ်က္မခံႏိုင္ဘူး"
“အဲဒါဆိုအိမ္အသစ္ကဘယ္နားမွာေဆာက္ရမွာတုန္း။အိမ္ေတာင္ဘက္ကမန္က်ည္းပင္ႀကီးလွဲပစ္ရမွာလား"
“ဘာေျပာတယ္"
“ဟုတ္တယ္ေလ။မန္က်ည္းပင္ႀကီးလွဲပစ္မွ
အိမ္အသစ္ေဆာက္လို႔ရမွာေပါ့"
“ေဟ့ေကာင္ၿမိဳ႕သား…အဲဒါငါ့အဖိုးမေမြးခင္
ကတည္းကရွိေနခဲ့တဲ့အပင္ကြ"
“အဲဒါဆို…အေဘးစိုက္ခဲ့တာေပါ့ေနာ္"
“ေအးေပါ့ကြ”
“ဟင္"
ကိုထေနာင္းရယ္က်ဳပ္ကမဟုတ္ေလာက္ဘူး
ထင္လို႔ေျပာလိုက္မိတာပါ။
“ဒီမန္က်ည္းပင္ႀကီးကႏွစ္သက္တမ္းတစ္ရာေက်ာ္ေနၿပီ။အဂၤလိပ္ေခတ္၊ဂ်ပန္႔ေခတ္ေတြကိုေတာင္မွီလာခဲ့တဲ့ႏွစ္ခ်ိဳ႕သစ္ပင္ႀကီး။ပင္စည္လံုး
ပတ္ကိုပဲၾကည့္။လွည္းဘီးအဝိုင္းႀကီးေလာက္
ၾကီးေနၿပီ။ဒီလိုတန္ဖိုးႀကီးရွားပါးတဲ့သက္တမ္း
ရင့္သစ္ပင္ႀကီးကိုလွဲပစ္မယ္လို႔မင္းမို႔ေျပာထြက္ရက္တယ္"
ဇမၺဴ ထေနာင္းကိုတအ့ံတၾသနဲ႔ၾကည့္မိသည္။လူပ်ိဳႀကီးကေတာ့ပညာေတြျပေနၿပီ။စပါးက်ီကအ
ေဖေဆာက္ခဲ့တာမို႔မဖ်က္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ပ်ဥ္ေထာင္
အိမ္ကေတာ့အဘိုးရဲ႕အေမြမို႔မဖ်က္ႏိုင္ဘူးတဲ့။သစ္ပင္ႀကီးက်ေတာ့လည္းအေဘးလက္ထပ္ကစိုက္ခဲ့တဲ့ေရွးေဟာင္းအေမြတဲ့။
အဂၤလိပ္ေခတ္၊ဂ်ပန္႔ေခတ္၊လြတ္လပ္ၿပီးေခတ္၊ဖဆပလႏွစ္ျခမ္းကြဲတဲ့ေခတ္၊ကြန္ျမဴ နစ္ေတြေတာခိုတဲ့ေခတ္၊သီေပါမင္းပါေတာ္မူတုန္းကမွီခဲ့ေသးလားမသိ။ေခတ္အဆက္ဆက္ကိုမွီလာခဲ့တဲ့
သစ္ပင္ဘိုးေအႀကီးမို႔တန္ဘိုးထားရဦးမယ္တဲ့။
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
