ထမင္းစားၿပီးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ေအာင္စုနဲ႔ေအာင္သီဟကဦးေနမိ်ဳးသီဟနဲ႔စကားထိုင္ေျပာ
ေနၾကသည္။ေအာင္သီဟကဇမၺဴ ႕ဆီကဖုန္းဝင္
လာသျဖင့္ကိုင္လိုင္သည္။
“ဟယ္လို…ေဘာ့စ္”
“ေဘာ့စ္မဟုတ္ဘူး…ငါထေနာင္း"
ေအာင္သီဟစိတ္ထဲထူးဆန္းသြားသည္။ေဘာ့စ္ဖုန္းနဲ႔ထေနာင္းကဖုန္းဆက္တယ္ဆိုေတာ့…သူဧည့္ခန္းထဲကေနအျပင္ထြက္လာခဲ့သည္။
“ဟုတ္ကဲ့ေနာင္းေနာင္းေျပာပါခင္ဗ်"
ထေနာင္းကိုမ်က္စိက်ေနတဲ့ဇမၺဴ ကေအာင္စုကိုေယာက္ဖေလးဆိုၿပီးမ်က္ႏွာသာေပးသလို၊ေအာင္စုကိုသေဘာက်ေနတဲ့သူကလည္းထေနာင္းကိုေယာက္ဖၾကီးဆိုၿပီးမ်က္ႏွာသာေပးရေပမည္။ေလသံကအစ႐ိုက်ိဳးေနသည္။(နဂိုကတည္းကယဥ္ေက်းတဲ့သူမို႔ပါ)
“မင္းငါ့ညီကိုဘယ္သူ႔ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ေခၚသြားတာလဲ”
“ေဘာ့စ္"
“ဘာေဘာ့စ္တုန္း…ေအာင္စုကသူ႔ညီလား…ငါ့ညီလား”
“ေတာင္းပန္ပါတယ္။ေနာက္တစ္ခါေနာင္းေနာင္းဆီခြင့္ေတာင္းပါ့မယ္”
“ခြင့္မေတာင္းနဲ႔။ေနာက္တစ္ခါငါ့ညီကိုမထည့္ႏိုင္ဘူး"
“ေတာင္းပန္ပါတယ္။ေနာင္းေနာင္းစိတ္ဆိုးေျပ
ေအာင္ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ"
“မနက္ျဖန္မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ငါ့ညီကိုငါ့ဆီျပန္ပို႔”
“ဟုတ္ကဲ့"
“အေကာင္းအတိုင္းျပန္ပို႔ေနာ္"
“ဟုတ္ကဲ့"
“ဘာအျပစ္အနာအဆာမွမပါေစနဲ႔"
“ဟုတ္ကဲ့"
“ငါ့ညီကဘာမွသိတာမဟုတ္ဘူး။မင္းငါ့ညီကိုႏိုင္စားဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔”
“ဟုတ္ကဲ့"
ေအာင္သီဟကမဟုတ္မခံစိတ္ရွိတဲ့သူဆိုေတာ့သူမ်ားေျပာတိုင္းၿငိမ္ခံတတ္တဲ့သူမဟုတ္။ထေနာင္းေျပာသမွ်စကားတိုင္းကို“ဟုတ္ကဲ့…ဟုတ္ကဲ့”နဲ႔တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာသည္။
ထေနာင္းဖုန္းခ်သြားေတာ့ေအာင္သီဟေလပူ
ေတြဖူးခနဲ႔မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ေအာင္စုနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးသူအေလးထားရမဲ့သူေတြထဲမွာဘိုးဘိုးေဒါနၿပီးရင္ေနာင္းေနာင္းကအဓိကဆိုတာသူေမ့သြားခဲ့တာပဲ။ေအာင္သီဟဧည့္ခန္းထဲျပန္မဝင္ေသးဘဲတံခါးဝကေနေအာင္စုနဲ႔သူ႔ဦးေလးကိုၾကည့္ေနမိသည္။
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
