အခန္း(၂၂)

9.2K 657 3
                                    

ဇမၺဴ ကလည္းဇမၺဴ ပါပဲ။ေျပာရင္သာမႀကိဳက္တာ။သူ႔အဝတ္ထုပ္ထဲပုဆိုးတစ္ကြင္းမွမပါဘူး။သူ႔အဝတ္ထုပ္ႀကီးပစ္ခ်ၿပီးထေနာင္းအဝတ္ဘီ႐ိုထဲက
ေလွ်ာ္ဖြပ္ထားၿပီးသားပုဆိုးတစ္ထည္ဆြဲထုတ္သည္။ေဘာင္းဘီနဲ႔လဲဝတ္သည္။လူပ်ိဳႀကီးရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈမွန္သမွ်သူ႔အပိုင္လို႔သတ္မွတ္ထားသည္။

“ဟင္းဟင္းဟင္း…အသက္ရယ္မင္းငယ္ပါေသးတယ္”

“ဘာေျပာတယ္”

သူတိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တာကိုထေနာင္းက
ၾကားၿပီးထေအာ္ေတာ့သူေနာက္လွည့္ၾကည့္
သည္။ထေနာင္းက-

“ငါမင္းထက္အသက္ႀကီးတယ္ကြ"

“အင္းေလ…အသက္ပဲႀကီးတာ။က်န္တာအကုန္ငယ္တယ္။မယံုရင္တစ္ခုခ်င္းစီယွဥ္ၾကည့္မလား”

“အယုတ္တမာ"

ထေနာင္းကလက္သီးနဲ႔ရြယ္ေတာ့ဇမၺဴ ကလက္
ေကာက္ဝတ္ကိုဖမ္းဆြဲထားသည္။

“ကိုယ္ဒီေန႔ဘာအမွားမွလုပ္မထားဘူးေနာ္။အ
ၿမဲတမ္းၿငိမ္ခံေနလို႔ေရာင့္တက္မလာနဲ႔။ေဆးမကူဘဲအမွားပါသြားလိမ့္မယ္"

“ကဲဟာ"

“အား"

ထေနာင္းကပါးစပ္ဖြာတဲ့ဇမၺဴ ႕ကိုေျခေထာက္နဲ႔
ေဆာင့္ကန္ပစ္သည္။ဇမၺဴ ေျခေထာက္ကိုကိုင္ၿပီး
ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ရသည္။

ဒီလူပ်ိဳႀကီးကြာအလိုလိုက္ေလအကန္းတက္ေလပဲ။မလုပ္ရက္လို႔အလွၾကည့္ေနတာကိုအသိတ
ရားမရွိဘူး။က်ဳပ္သည္းမခံႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔ခင္ဗ်ားေတာ့နာေတာ့မယ္။(ေျခတံရွည္ဗိ်ဳင္းရဲ႕အသံတိတ္
ၾကံဳးဝါးသံ)

🌻🌻🌻

ေအာင္စုကေအာင္သီဟကိုေခၚၿပီးသူ႔အိမ္ျပန္
လာခဲ့သည္။ရြာလယ္လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္
ေျခက်င္ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔လာၾကတာမို႔တခ်ိဳ႕ကကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနၾကသည္။

ေအာင္သီဟကအသားညိဳညိဳ၊အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔
တုတ္ခိုင္သည့္ခႏၶာကိုယ္ရွိသည္။ထြားက်ိဳင္းသည္ဟုေျပာရေပမည္။မ်က္ႏွာအေနအထားကေတာ့ပံုမွန္ေနရင္ကိုပဲတည္တင္းေနတတ္ၿပီးအျပံဳးအရယ္နဲသည္။ဒါက်ေတာ့ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြမေနတတ္သူဟုေျပာရမည္။

အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon