အခန္း(၃၆)

7K 530 7
                                    

ဇမၺဴ အိမ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ႀကီးေထြးကိုျခံထဲကအိမ္မွာေရႊ႕ေနခိုင္းေပမဲ့ႀကီးေထြးကေနေနက် ျဖစ္တဲ့အိမ္ေဟာင္းကိုပဲျပန္ျပန္ေရာက္ေနသည္။ဇမၺဴ ကားထဲကထြက္ထြက္ခ်င္းႀကီးေထြးကိုေမးလိုက္သည္။

“ႀကီးေထြး…ေနာင္းေနာင္းေရာ"

“ဟင္ေနာင္းေနာင္းက…ဟဲ့ေအာင္စုနင္နဲ႔အတူတူသြားတာေလ။ဘယ္မလဲေနာင္းေနာင္း”

“ကၽြန္ေတာ့္ကိုကားေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီးသူကအရင္ထြက္သြားတာဗ်"

အရင္ျပန္သြားတဲ့ေနာင္းေနာင္းကအခုထိအိမ္ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။သူႀကီးသမီးကိုလိုက္ပို႔တာ
ေနမွာေပါ့။ဇမၺဴ ေတြးရင္းနဲ႔စိတ္တိုေနမိသည္။ကိုယ္ကေတာ့သူ႔ကိုမ်က္ႏွာလုပ္ဖို႔သူမွာလိုက္တဲ့ထိုးမုန္႔လမုန္႔ေတြကိုအေျပးအလႊားဝယ္ထားရတာ။လမ္းမၾကံဳဘဲတမင္တကာသြားဝယ္ထားရတာ။ဒင္းက…ေတြ႕မယ္ကိုထေနာင္းျပန္လာခဲ့
စမ္း။

သူ႔မ်က္ႏွာကတည္တင္းေနေတာ့ေအာင္စုလည္းဘာမွမေျပာရဲ။တိတ္တိတ္ေလးအိမ္ျပန္ေျပးေတာ့ေအာင္သီဟကေနာက္ကေျပးလိုက္လာၿပီးထိုးမုန္႔ဘူးေတြသူ႔လက္ထဲဇြတ္အတင္းထည့္ေပးသည္။ေအာင္စုလည္းမုန္႔ဘူးေတြယူၿပီး-

“ေက်းဇူးပဲကိုႀကီး…အိမ္လိုက္ခဲ့ဦးမလား"

“မလိုက္ေတာ့ဘူး။ေဘာ့စ္အေျခအေနကိုေစာင့္
ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္"

“အဲဒါဆိုကၽြန္ေတာ္သြားၿပီ”

ေအာင္စုထြက္သြားၿပီးသိပ္မၾကာလိုက္။ထေနာင္းအိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။ဆိုင္ကယ္ကိုရပ္ၿပီးဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာဇမၺဴ ကအနားေရာက္လာသည္။

“အသက္ကိုယ္နဲ႔လိုက္ခဲ့"

“ဘယ္ကိုလဲ"

“ျခံထဲကအိမ္"

ဇမၺဴ ကထေနာင္းလက္ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီးျခံထဲကအိမ္အသစ္ဆီဆြဲေခၚသြားသည္။ထေနာင္းလည္းဘုမသိဘမသိနဲ႔သူဆြဲေခၚရာေနာက္ပါသြားသည္။

“ၿမိဳ႕သားမင္းဘာေျပာခ်င္လို႔လဲ"

“ေျပာမွာေပါ့…ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ေခၚလာတာ”

ဇမၺဴ ကအိမ္အသစ္ရဲ႕အေပၚဆံုးထပ္ကသူ႔အခန္းထိဆြဲေခၚသြားသည္။

အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora