ဘိုးဘိုးေဒါနေရွ႕တြင္လူသံုးေယာက္ေတာင့္ေတာင့္ေလးေတြထိုင္ေနၾကသည္။ဦးထက္ရွား၊
ျမင့္မိုရ္နဲ႔ေအာင္သီဟ။ဘိုးဘိုးေဒါနမ်က္ႏွာႀကီးကတည္တင္းေနသည္။သူ႔အေနနဲ႔ဇမၺဴ ႕ကိုေျမးသားမက္အေနနဲ႔သေဘာက်ခဲ့သည္။ဇမၺဴ ႕ကိုခ်စ္လည္းခ်စ္ခဲ့သည္။ဒါေပမဲ့အဲဒါကက့ံေကာ္ရဲ႕ေယာက္်ားထင္လို႔ေလ။
အခုဟာကသူ႔ရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာေျမးေယာက္်ားေလးထေနာင္းသစ္ဦး။ေယာက္်ားေလးျဖစ္တဲ့ေနာင္းေနာင္းကိုေယာက္်ားေပးစားရေလာက္ေအာင္ထိေတာ့သူမရက္ေရာႏိုင္ပါဘူး။
“ငါ့ေျမးကိုျပန္ေခၚေပး"
“ဟုတ္ကဲ့။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းျပန္ေခၚေပးခ်င္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့အခုထိဆက္သြယ္လို႔မရလို႔ပါ"
“အဲေတာ့ငါကဘယ္အခ်ိန္ထိေစာင့္ရမွာလဲ"
“ကၽြန္ေတာ္တို႔အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားေနပါတယ္။သူတို႔ျပန္ေရာက္လာရင္သာဘိုးဘိုးသူတို႔ကိုသေဘာတူေပးပါ"
“မတူဘူး။ငါအရင္ကတည္းကေျပာၿပီးသား။ေယာက္်ားေလးကိုေယာက္်ားမေပးစားႏိုင္ပါဘူးလို႔။ဟိုေကာင္သီဟ…မင္းေကာ႐ိုးရဲ႕လား"
“ဗ်ာ"
“မင္းေကာေအာင္စုနားကပ္ေနတာ႐ိုးရဲ႕လား"
“ကၽြန္ေတာ္က႐ိုးပါတယ္"
“ဘာ႐ိုးတာတုန္း။လူ႐ိုးသခႋ်ဳင္းကုန္းမွာပဲရွိတယ္”
“ကၽြန္ေတာ္ကေအာင္စုကိုဆယ္တန္းျပန္ေျဖႏိုင္ေအာင္စာသင္ေပးေနတာပါ။ေအာင္စုမွာေစ့စပ္ထားတဲ့လူရွိမွန္းကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္"
“သိရင္ၿပီးတာပဲ။စည္းေတြေဘာင္ေတြေက်ာ္
မလာနဲ႔။အကုန္အိမ္ေပၚကေနႏွင္ခ်ပစ္မယ္။ငါ့လာၿပီးေသြးတိုးမစမ္းနဲ႔"
“မစမ္းရဲပါဘူး"
ဘိုးဘိုးေဒါနကအကုန္အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်ပစ္မယ္
ဆိုၿပီးဝါးလံုးသိမ္းနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့သူတို႔သံုးေယာက္တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္မိၾကသည္။
တစ္ႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႕စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလက္
ညိႇဳးထိုးမလြဲပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ဦးထက္ရွားလည္းသေျပတန္းရြာေရာက္မွေယာကၡမအိမ္ေပၚတက္ေနေနရတဲ့သမက္လိုပဲ။မ်က္ႏွာငယ္ေနရသည္။အဲဒါဟိုေကာင့္ေၾကာင့္…
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
