“ဟုတ္တယ္အသက္မဝတ္လို႔မရဘူး။ကိုယ္ဝယ္
ေပးရင္ဝတ္ရမွာပဲ။ဒီေကာင္ဘာေတြဝယ္လာတာလဲၾကည့္ရေအာင္"
ဇမၺဴ ကအာကာဝယ္လာတဲ့အဝတ္ေတြထုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ထေနာင္းဖို႔တိုက္ပံုအကႌ်အျဖဴ နဲ႔နက္ျပာေရာင္ပိုးပုဆိုးတစ္ထည္။ခတၱာေလးဖို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္းကေလးဝတ္တဲ့တိုက္ပံုအကႌ်နဲ႔ကေလးဝတ္တဲ့ပိုးပုဆိုးနက္ျပာေရာင္ေလး။
ဇမၺဴ သေဘာက်သြားသည္။မိသားစုဆင္တူဝတ္
ရမယ္။ဒါေပမဲ့လဒႀကီးၾကည့္ရတာမ႐ိုးဘူး။ဒီေကာင္ထေနာင္းနဲ႔ဆင္တူဝယ္ရင္ဝယ္ထားမွာ။
တကယ္လည္းထက္အာကာေက်ာ္ကဆင္တူ
ဝယ္ထားသည္။ကြက္ေက်ာ္ျမင္တဲ့ဇမၺဴ က-
“ေက်းဇူးပဲ။မင္းဝယ္ေပးတာေတြငါလက္ခံလိုက္
ျပီ။သြားသိမ္းလိုက္ဦးမယ္”
ဇမၺဴ ကလက္ခံလိုက္ၿပီ။သြားသိမ္းလိုက္ဦးမယ္
ဆိုေတာ့အာကာမ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕သြားမိသည္။
“ေနဦး"
“ဘာလဲ"
“ငါဝယ္ေပးတာမင္းဖို႔မဟုတ္ဘူး"
“သိတယ္ေလ။မင္းဝယ္ေပးတာလည္းငါမဝတ္
ဘူး"
ႏွစ္ေယာက္သားအၾကည့္ခ်င္းၿပိဳင္ေနၾကျပန္သည္။
“ဟြန္႔"
“ဟြန္႔”
ၿပီးေတာ့ႏွာေခါင္းရံႈ႕ၿပီးၿပိဳင္တူအၾကည့္လႊဲသြား
ၾကသည္။
ဇမၺဴ ကအဝတ္အိတ္ေတြယူၿပီးျခံထဲကအိမ္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။သူ႔အခန္းေရာက္ေတာ့လဒႀကီးေပးတာေတြထေနာင္းယူလို႔မရေအာင္သူ႔ဘီ႐ိုထဲထည့္ၿပီးေသာ့ခတ္လိုက္သည္။ေသာ့ကိုပါဖြက္
ထားလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္မႏၲေလးမွာရွိေနတဲ့သူ႔တပည့္ေတြဆီဖုန္းလွမ္းဆက္သည္။
“တိုက္ပံုအကႌ်ေရာင္စံုနဲ႔ပိုးပုဆိုးေရာင္စံုတစ္မိ်ဳးကိုႏွစ္စံုစီဝယ္ထားေပး။ၿပီးေတာ့လူႀကီးေတြဝတ္မဲ့အေရာင္အတိုင္းခတၱာေလးအတြက္ပါက
ေလးဝတ္တဲ့တိုက္ပံုနဲ႔ပုဆိုးတစ္စံုစီဝယ္။မိသား
စုသံုးေယာက္စာဆင္တူဝယ္ၿပီးရင္ဒီေန႔လာပို႔”
“ဟုတ္ကဲ့ေဘာ့စ္”
ဇမၺဴ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး(ခပ္ညစ္ညစ္)ျပံဳးလိုက္
သည္။
ESTÁS LEYENDO
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
Ficción Generalခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
