အခန္း(၃၄)

6.9K 536 5
                                    

ဇမၺဴ နဲ႔ထေနာင္းထမင္းစားပြဲတြင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ႀကီးေထြးကယံယံခ်ဥ္စပ္ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေပးထားသည္။ႏွစ္ေယာက္သားေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေသာက္ေနၾကစဥ္ႀကီးေထြးကေရေႏြးငွဲ႕ေပးၿပီးေဆးဘူးပါခ်သည္။

“မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အေအးပက္ေနမယ္။ေဆး
ၾကိဳေသာက္ၾက"

“ဘာေဆးတုန္းႀကီးေထြး"

“အခိုးပြင့္ေလး"

အခိုးပြင့္ေဆးဆိုပါလား။ကိုထေနာင္းနဲ႔ေရခ်ိဳးၿပီးအခိုးပြင့္ရံုတင္မကဘူး။တစ္ကိုယ္လံုးပါပြင့္ထြက္ေနၿပီ။

ထေနာင္းကသိၿပီးသားမို႔အသံမထြက္။ႀကီးေထြးကေဒၚတင္လွေဆးဗူးႀကီးကိုဇမၺဴ ႕ေရွ႕ခ်ေပးသည္။ေခါက္ဆြဲစားၿပီးရင္ေဆးေသာက္ရမယ္တဲ့။ထေနာင္းကိုဇြတ္အတင္းေဆးတိုက္ခဲ့တာအခုသူ႔အလွည့္ေရာက္ၿပီလားဟ…

ဇမၺဴ ေဆးဘူးႀကီးကိုစိတ္မသက္မသာနဲ႔ၾကည့္မိသည္။ေခါက္ဆြဲပူပူကိုတဖူးဖူးနဲ႔မႈတ္ေသာက္ၿပီးကုန္သြားေတာ့ေဆးေသာက္ဖို႔ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးစားပြဲကထသည္။

“ေမာင္ခ်စ္ေသာ"

“ဗ်ာ”

“ေဆးေသာက္ရမယ္ေလ"

“ဟို…အဲ…ကၽြန္ေတာ္ေနေကာင္းပါတယ္”

“အင္းေလ…မင္းတို႔မိုးမိလာလို႔ႀကိဳတင္ကာ
ကြယ္တဲ့အေနနဲ႔ေသာက္ရမယ္"

ဇမၺဴ ထေနာင္းကိုၾကည့္ေတာ့ထေနာင္းကေအး
ေအးေဆးေဆးပင္။ေဒၚတင္လွေဆးဘူးထဲက
ေဆးမႈံ႔ေတြပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီးအေအးခံထားတဲ့
ေရေႏြးနဲ႔ေမွ်ာခ်သည္။ဇမၺဴ လည္းႀကီိးေထြးကိုျငင္းမရတာေၾကာင့္ထေနာင္းလုပ္သလိုေဆးမႈံ႔ေတြပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီးေရေႏြးနဲ႔ေမွ်ာခ်သည္။

ျမတ္စြာဘုရား…ျပန္အန္ထြက္ခ်င္ေနၿပီ။ႀကီးေထြးကဇမၺဴ ေဆးေသာက္ေနတာကိုျပံဳးျပံဳးႀကီးထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ဇမၺဴ ျပန္ေထြးမထုတ္ရဲဘူး။မ်က္စိမွိတ္ၿပီးဇြတ္ျမိဳခ်ရသည္။

ဗမာတိုင္းရင္းေဆးဆိုတာတစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္
ထေနာင္းနဲ႔ေတြ႕မွပဲပထမဆံုးေသာက္ဖူးခဲ့ရသည္။

အေတြ႕အၾကံဳကိုေျပာျပရရင္ crush ေရွ႕မွာဘူးသီးေၾကာ္ပူပူကိုစားမိသလိုပဲ။႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္
ျဖစ္မွာစိုးလို႔မေထြးႏိုင္မအန္ႏိုင္နဲ႔အပူေလာင္ခံ
ၿပီးၿမိဳခ်ရတာ။ႀကီးေထြး႐ိုက္ခ်က္ကျပင္းတယ္။
ကိုထေနာင္းအစားကလဲ့စားေခ်ေပးေနသလိုပဲ။

အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt