အခန္း(၆၂)

5.1K 363 11
                                    

"ကိုႀကီးပဲကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵကိုအေလးထားပါ့
မယ္ဆို"

"ဘာ"

"ကိုႀကီးကိုယ္တိုင္ေျပာခဲ့တာပဲေလ"

ေအာင္သီဟအ့ံၾသမိသည္။ဒီကေလးသူေျပာတုန္းကေတာ့အေရးမစိုက္တာလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႔
သူေျပာတဲ့စကားက်ေတာ့အေသမွတ္ထားတာပဲ။

"အဲဒါကအေျဖေတာင္းတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ေျပာတာေလ"

"အေျဖကေတာင္းၿပီးၿပီမဟုတ္ဘူးလား"

"ဘယ္တုန္းကလဲ"

"ကိုႀကီးပဲလက္ခံေပးပါလို႔ခဏခဏေျပာေနၿပီး
ေတာ့"

"ဟား...ေအာင္စု"

သူေခါင္းကဆံပင္ေတြထဲလက္ထိုးထည့္ကာဖြ
ပစ္လိုက္မိသည္။ၿပီးေနာက္-

"ဟုတ္တယ္...ငါေျပာခဲ့တယ္။မင္းသာလက္ခံ
ရင္မင္းရဲ႕မိဘေတြဆီမွာမင္းကိုအေလးအနက္
ထားၿပီးေတာင္းယူမလို႔ပဲ။မင္းရဲ႕သေဘာထား
ကိုအရင္ေမးၾကည့္ေနတာ။

ျပီးေတာ့မင္းသိလား...ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကကိုယ္
ခ်စ္ရတဲ့လူကိုသြားရင္းလာရင္းခရီးသြားဟန္လႊဲလမ္းၾကံဳလို႔အေျဖဝင္ေတာင္းမဲ့ေကာင္မဟုတ္
ဘူး။

မင္းကိုခ်စ္လြန္းလို႔ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကိုခဏခဏေျပာမိတာခ်စ္ခြင့္ပန္တဲ့အဆင့္ကိုမေရာက္
ေသးဘူး။မင္းကိုခ်စ္ခြင့္ပန္ရင္တခမ္းတနားနဲ႔ျပင္
ဆင္ျခယ္မႈန္းၿပီးမွမင္းေရွ႕မွာဒူးေထာက္ၿပီးခ်စ္ခြင့္ပန္မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ထားတာ။မင္းကငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအကုန္လံုးကို႐ိုက္ခ်ိဳးပစ္လိုက္တာပဲ။

ငါကမင္းတို႔မဂၤလာပြဲကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔လက္ခုပ္တီးၿပီးဂုဏ္ျပဳေပးရေလာက္ေအာင္ထိသေဘာထားမႀကီးဘူး။

ငါ့မွာလည္းအတၱရွိတယ္။မာနရွိတယ္။ေလာဘရွိတယ္။ငါလည္းမင္းကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္။မင္းအခုေစ့စပ္ထားတာမို႔လား။မင္းတို႔မယူရေသးဘူးမို႔လား။ငါမင္းကိုၾကားထဲကေနျဖတ္လုလို႔ရေသးတာပဲ...လာခဲ့"

"အ..."

ေအာင္သီဟကေအာင္စုလက္ကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္တာေၾကာင့္ေအာင္စုေရွ႕ကိုဟပ္ထိုးလဲမလိုျဖစ္သြားသည္။ေအာင္သီဟကဟန္ခ်က္ပ်က္သြားတဲ့ေအာင္စုကိုခ်ီမၿပီးပုခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္သည္။

အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang