"ငါဒီေန႔ထင္းတိုက္သြားမွာ"
"လိုက္မယ္ေလ"
"ေဟ့ေကာင္မင္းဘာမသိညာမသိနဲ႔ေနရာတ
ကာလိုက္မယ္ခ်ည္းစြတ္ေျပာမေနနဲ႔။စပါးက်ံဳး
သလိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးမဟုတ္ဘူး"
ျမတ္စြာဘုရား...စပါးက်ံဳးတာကေပါ့ပါးေနေသးတာလား။က်ဳပ္ကနဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ေတြ႕လာတာ
ေနာ္ကိုထေနာင္း။ဂ်င္းလာမထည့္နဲ႔။
"မင္းကုမၸဏီကအလုပ္မရွိဘူးလား"
"ကုမၸဏီကအေရးႀကီးကိစၥရွိရင္စိုင္းေက်ာ္တို႔ဖုန္းဆက္ပါလိမ့္မယ္"
"မင္းဒီလိုပံုစံနဲ႔အလုပ္လုပ္ၿပီးခ်မ္းသာေနတာ
မင္းမိဘဆီကရထားတဲ့အေမြေတြပဲေနမွာ"
"ဟုတ္တယ္ေလ။ကိုယ္ရထားတဲ့အေမြေတြကဆယ္သက္ထိုင္စားရင္ေတာင္စားမကုန္ဘူး။ကိုယ့္ရဲ႕မျဖစ္မေနလုပ္ရမဲ့အလုပ္ကစီးပြားေရးမဟုတ္ဘူး။အသက္သြားရာေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတဲ့အလုပ္ပဲ"
ထေနာင္းတို႔အသံတိတ္ၿပီေလ။ဆက္ေျပာရင္အ
ျမႇဳပ္ထြက္ရံုပဲရွိမယ္။မနက္စာစားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာထေနာင္းတို႔အိမ္ေရွ႕ကိုလွည္းသံုးစီးေရာက္လာသည္။ထေနာင္းကႀကီးေထြးျပင္ေပးထားတဲ့အ
စားအေသာက္၊ေရဘူးနဲ႔ေရေႏြးဓာတ္ဘူးေတြထည့္ထားတဲ့ျခင္းႀကီးကိုဆြဲၿပီးအိမ္ထဲကထြက္လာခဲ့သည္။
ဇမၺဴ လည္းထေနာင္းပံုစံအတိုင္းအကႌ်လက္ရွည္
အကြက္က်ဲနဲ႔ခေမာက္တစ္လံုးေဆာင္း၊ရာဘာ
ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္စီးၿပီးေနာက္ကလိုက္လာသည္။
အရင္ကေတာထဲသြားရင္ဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားေန
က်။အခုေတာ့လွည္းစီးၿပီးသြားရေတာ့မည္။လွည္းေပၚတြင္ႀကိဳးေခြ၊ေပါက္ဆိန္(ပုဆိန္)၊လႊ၊ထင္းခုတ္တဲ့ဓားမႀကီးေတြပါသည္။လွည္းေပၚထိုင္ၿပီးသြားေတာ့စီးထားတဲ့ဖိနပ္ေတြခၽြတ္ၿပီးလွည္းေဘးကလွည္းရံတိုင္ေလးေတြမွာဖိနပ္ေတြတစ္
ဖက္စီလိုက္ခ်ိတ္သည္။
လွည္းသံုးစီးေပၚတြင္အရြယ္ေကာင္းေယာက္်ားသားေတြဆယ္ေယာက္ေလာက္ပါသည္။ေနရာတကာငံတဲ့ကိုဖိုးသန္းဝင္းကေတာ့စီးပြားေရးေကာလုပ္စားရဲ႕လားမသိ။ေငြမကုန္ဘဲလူအရင္း
စိုက္ရမဲ့ကိစၥမွန္သမွ်ေနရာတကာပါသည္။ရႊတ္
ေနာက္ေနာက္နဲ႔ဟာသေတြေျပာတတ္တဲ့သူမို႔သူပါရင္ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
