"Kendi planlarımızı yapıyorduk,
Ama kaderin de planları olduğunu unutmuştuk."
Dostoyevski/ Suç ve Ceza
***
Murat Albayrak'ın tek istediği arkasını döndüğünde çocuklarının güvende olduğunu bilmekti. Böylece hayatlarını tehdit eden kişiyi bulabilecek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 20
Kaya, elindeki çantayı masanın üzerine bırakır bırakmaz etrafındaki adamlara baktı. Murat, arkasına yaslanmış onun çantadan çıkarmak üzere olduğu şeye bakıyordu. "Bundan birkaç sene önce Özel Kuvvetlerde çalıştığımı biliyorsunuz" Kaya'nın sesiyle başını kaldırıp ona baktı. Kaşları derinden çatılırken, arkalarındaki kapı yeniden açıldı. Kaya, çantanın içinden çıkarmış olduğu silahı masanın ortasına bırakıp geriye çekildi. Adamların hepsi önlerindeki silaha bakarken içeri giren adamı fark etmeleriyle başları o tarafa döndü. Yavuz, gelmişti. Murat, onu tanıyordu. Ateş Ayazoğlu'nun sağ kolu, silah arkadaşıydı. Aynı zamanda en yakın dostu. Ayağa kalkıp, yanına gitti. Adamın sert bakışları kendisini bulduğunda "Yeniden görüştüğümüze çok sevindim." Dedi Murat. Yavuz, ona gülümseyerek baktıktan sonra başını salladı. "Başlayalım mı?" diye sordu "Fazla vaktim yok."
O ana dek sesini çıkarmayan Erem "Onlardan yardım istemeyeceğimizi sanıyordum?" diye sorduğunda Murat "Ben istemedim." Dedi. Kaya'ya baktı "O, istedi."
Sefa " Aynı takımda olduğunuzu bilmiyordum."
Hem Yavuz hem de Kaya aynı anda "Değiliz." Dediklerinde Murat "Tamam." Diyerek derin bir nefes aldı. O sırada arkasında bir paketin yırtılma sesini duyarak, başını çevirdi ve Yavuz'un lolipop şekerini ağzına aldığını fark etti. Bazı şeyler hiç değişmiyordu.
Yarım saat sonra nihayet toparlanabildiklerinde Murat, dikkatle anlatılanları dinliyordu.
"Bunun adı Thompson 1MA1. Yuvarlak ve düz şarjör takılan bir silahtır. Tamburalı şarjörü 50, 75 veya 100, düz şarjörü ise 20 veya 30 tane mermi alabilir. 11.43'lük yani 45 kalibrelik mermi atar." Deyip derin bir nefes alan Kaya, başını çevirip Yavuz'a baktı. Yavuz "Bu tarz silahların etkili menzili hava şartları ile de doğru orantılı olarak 50 ila 75 metre arasıdır. 45'lik mermi kullanır, ağır ama etkilidir. 4.9 kg ağırlığındadır. Atış değeri dakikada 600-800 mermidir. Hafif makineli silah sınıfındadır. Atış hızı yüksek ve hava şartlarından fazla etkilenmez.10m'reden vurduğu hedefin yaşama şansı yüzde seksendir. Zamanında daha çok özel kuvvetler ve üretildiği dönemin suçluları tarafından kullanılmış. Meskun mahal çatışmalarında çok işe yaramasına karşın artık piyasada fazla bulunmamaktadır. Ki Türkiye'de de bulunması zor olan bir silah. İlk üretimleri 1917 ile 1921 yıllarına kadar uzanmaktadır." Dediğinde Kaya "Yani şimdi diyorsunuz ki bu insanlar ya içeriden ya da dışarıdan, öyle mi?"
Yavuz "Teknik olarak bu silahların yasal olarak kullanıldığı yok. Özellikle de bizim savunmamızda ancak halen Kanada Kara Ordularında kullanılmaktadır. Daha çok suçluların kullandığını düşünürsek, geçen akşam size ateş açan adamlar bu silahları tedarik ediyor olabilir. Sonuçta yakalanma ihtimali daha düşük ve herhangi bir yaptırımı da yok. Bu silah bildiğiniz ölü."
Kaya "Kamera kayıtlarına baktık. İki motorlu araç köşkün batı ve doğu yakasına ayrı zamanlarda geliyor. İkisinin de yüzü biliyorsunuz ki gözükmüyor."
