77

161 28 0
                                    

BÖLÜM 77

Odanın kapısı açıldığında sırt üzeri uzanmaktaydı. Kollarını başının altında birleştirmiş, kaşlarını çatmıştı. Bedeninde hâkim olan gerilim gün yüzüne çıkmak istiyordu. Yatağın kenarı aşağı doğru çökünce iç geçirerek gözlerini açtı. Başını çevirip, yanı başında oturan merakla kendisine bakan kıza baktı. “Ne var?” diye sordu. Dilek, yanakları güneşten al al olmuş bir halde gülümseyerek gözlerinin içine bakıyordu. “Jibit, akşam yemeğini yemeyeceğini söyledi.”

Kaya “Ee? Aç değilim demek ki.”

Dilek “Çok sinirli gözüküyorsun, anlatmak ister misin?” diye sordu.

Kaya, ona gözlerini kısarak bakınca Dilek kıkırdayarak bir elini karnının üzerine koyup “Sadece yardım etmeye çalışıyorum.” Dedi. Bakışları çok tatlıydı. Kaya da bunun farkındaydı. “Dilek, bazen senden gerçekten hoşlanıyorum ama şu tavırların ortaya çıktığı zaman ümüğünü sıkasım geliyor.” Dedikten sonra yatmakta olduğu yerde doğrularak, geriye yaslandı. Bir bacağını kendisine doğru çektikten sonra bir müddet ne diyeceğini düşündü. Ama Dilek onun yerine konuşunca bir nebze de olsa rahatladığını hissetti. “Konu Belemi mi?” diye sordu “Hala bir ilerleme kaydedemediniz mi?”

Kaya “Belemi gitti.”

Dilek, şaşkınlıkla kendisine bakınca Kaya “Hm.” Diyerek başını salladı. “Bir sürü abuk sabuk şey söyleyip gitti. Varlığımın artık ona mutluluk vermediğini söyledi.” Deyince Dilek “Bu saçmalık.” Diyerek kızdı “Derdi ne?”

Kaya, omuzlarını silkti. “Hiçbir fikrim yok.”

Dilek “Onu korkutmuş olabilir misin?”

Kaya “Ne gibi? Ona fiziksel bir zarar vermiş bile olsam korkacağını düşünmüyorum. Gözünü korkutan şey, burada kalmak. Benimle. Sanırım normal bir hayatı yaşamayı kendisine layık görmüyor.”

Dilek “Onun durumundaki birinin hayatının nasıl olduğunu anlayamam ama eğer söz konusu duygularınızsa neden savaşmayasınız ki?”

Kaya “Ne yapabilirim?”

“Onu ikna edip kalmasını sağlayabilirsin.”

Kaya “Gözümün içine bakıp ‘yapmam’ deyişini bile bile mi? Sağ ol, ben almayayım.”

Dilek elinin tersiyle omzuna vurunca kaşlarını çattı. “O, öyle söylüyor diye gitmesine izin verirsen asıl sen korkaklık ediyor olursun. İkinizin de bunu yaşamaya hakkınızın olduğunu ona göstermelisin.”

Kaya, tek kaşını havaya kaldırınca “Niyetinin ciddi olduğunu anlamasını sağla.” Dedi Dilek. Kaya, bunun üzerine sinirleri bozulmuş bir halde gülmeye başladı. “Niyetimin ciddi olduğunu daha nasıl anlatabilirim acaba? Anlıyor olsa bile bunu istemiyor, Dilek. Üzerine gidip bunu ona kabul ettirmemin hiçbir mantığı yok.” Dediğinde Dilek’in elleriyle yüzünü avuçlamasını beklemiyordu. Bu yüzden kaşları çatılırken genç kadın “Şu anda mantığınla düşünüyorsun,” dedi “Ama yarın kalbinle düşüneceksin. Geç kalacak olsan da ne yapman gerektiğine karar vermelisin. Bir hayatın olmak zorunda Kaya, sonsuza kadar yalnız kalamazsın. Kendine bunu yapmaya hakkın yok.” Dedikten sonra Kaya’yı şaşırtacak bir şey daha yaparak onu alnından öptü. “İyi geceler çocuğum.” Dedi.

Kaya boğuk bir ses çıkararak onun peşinden bakarken Dilek, odanın ışığını kapatıp dışarı çıkmadan önce “Üzerini örtmeyi unutma.” Dedi.

Kaya bunun üzerine “Kızım seni öldürürüm. Def ol!” diye bağırınca Dilek “Gittim.” Diye söylenip kapıyı hızla kapattı. kaya, başını ardı ardına duvara vurduktan sonra derin bir nefes aldı. Düşünecek bir şey yoktu.

6 ÜSTÜ 1 AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin