6 ÜSTÜ 1 AŞK

52

BÖLÜM 52

Oval masanın etrafında oturuyorlardı. Aile, o kadar kalabalık aynı zamanda iç içeydi ki Murat bazen onları kıskandığını hissediyor, bunu kendisine itiraf etmeyi başarabildiğindeyse üzülüyordu. Yine de onlarla aynı masada oturuyor olmak, onu da aileden yapıyordu. Poyraz, hemen karşısında oturuyordu. Elindeki pilot kalemi parmaklarının arasında çevirirken, yemyeşil bakışları Belemi'nin anlattıklarındaydı. Bir şeyleri tartıyor, yerleştiriyor ardından karara varıyordu. Derin bir nefes alarak önüne döndüğünde, ilk bakışları karşılaştı. Slayt gösterisi sona erdiğinde dirseklerini masaya dayayarak "Dilek, nasıl?" diye sordu. Bu insanların iş konuşmak için hiç acelesi yoktu. Aile, her zaman önce geliyordu.

"İyi," dedi yan odada oyun oynamakta olan oğluna bakarak "Gün geçtikçe daha da iyi olacak."

Poyraz, başını salladı. "Peki Jibit?" diye sordu. Bakışları eline kaydığında "Bu yaptığın büyük fedakarlık" dedi sonra.

"Hepimiz iyi olacağız." Dedikten sonra "Sorguya mı çekiliyorum?" diye sordu Murat. O ana dek sessiz kalan Demir "Sadece merak ediyoruz." Diyerek araya girdi. Elif ile evliliklerinde sorunlar sona ermiş, şuan da ikinci kez baba olmaya hazırlanıyordu.

"Öyleyse düzgün sorun!" diye çıkıştı genç adam "Sinirimi bozuyorsunuz!"

Adamlar kıkırdadıklarında Poyraz boğazını temizledi "Yeni bir eve taşınacağını duyduk," dedi "Kaldığımız sitede boş evler var."

Murat, gözlerini kısarak ona baktı. "Sizinle yaşamamızı mı istiyorsun?" diye sordu.

"Neden olmasın? Çocuklar içinde iyi olmaz mı?" diye soran Poyraz, Murat'ın arkasına yaslanışını dikkatle seyrediyordu.

"Cık!" dedi Murat "Olmaz. Dilek, bunları kaldıramaz."

Poyraz "Murat."

"Anlamıyorsunuz. Yaralı. Tamam mı? Vücuduna aldığı darbelerden bahsetmiyorum! Mine, onun bile içinde tarif edemeyeceğim yaralar açtı. Şimdi sizinle yaşama fikrini ortaya atarsam daha çok gerilecek. Bize daha doğrusu size ayak uydurabilmek için daha fazla strese girecek. Üstelik çocuklar da var... Saruhan'ı, Serap'tan kıskanıyor." Dediğinde Volkan gülerek "Serap, doğru söylüyormuş." Dedi.

Murat, başını salladı. "Herhalde. Onları seviyor. Kendisinden birer parçaymış gibi ve belli etmediğini düşünüyor ama yanılıyor. Şimdi her şey yoluna girecek derken sizin aranıza onu getirmem demek, her şeyi yeniden berbat etmem demek olur. Ama yine de teklif için sağ olun."

"Orada bir evin olduğunu biliyorsun," dedi Poyraz "Bu masada bizimle oturup da bizden biri değilmişsin gibi davranamazsın. Eninde sonunda bizimle yaşayacaksın." Dediğinde Murat gözlerini kısarak gülümsedi ve cep telefonuna gelen mesajla konuşmalarına birkaç dakika ara verdi. Zübeyde, her şeyin yolunda olduğunu yazan bir mesaj yazmıştı. Murat, içini çekti. Yeniden oğluna baktığında, onun Atıl denilen çocukla oynadığını görüp "Çocuk kimdi?" diye sordu.

"Zeynep Şadoğlu'nun oğlu." Dedi Demir gözlerini devirerek "Siyah Lale'nin..."

Murat, bir kaşını havaya kaldırdığında odanın sağındaki ve solundaki kapılar açıldı. Belemi o sırada "Zeynep Şadoğlu, Rose Abdullah Kohen'in arkadaşıymış." Dedi. İçeri giren kadın kısa küt saçlarını havalandırıp, boş koltuklardan birine oturdu "Eskidendi." Dedi "Bana ihanet edip, beni annesine gammazlamadan önce." Yüzünde ayarsız bir gülümseme vardı. Murat, bu gülümsemenin aynısını Mine'de de görmüştü. Gözleri daha fazla kısılırken Zeynep "Kızın, oğlumla iyi arkadaş olacak." Dedi "Oğlum ondan birkaç yaş küçük olsa da."

Murat, cevap ararcasına Poyraz'a baktı ama o konuşması için Belemi'ye işaret etti. "Esmer Holding'in kurulması için direktifler verirken alt yapı olarak bir bölge oluşturmamız istenmişti. Dünyanın pek çok yerinde, özel donanımlı insanların eğitilebilmesi için; küçük banliyö tarzı yerleşim yerleri inşa edilir. Bizim burada bunu yapmamız imkansız aynı zamanda dikkat çekici olduğundan, şirketin yerin altındaki katlarına bir başka alt yapı kurduk. Bu alt yapılar kendi aralarında üçe ayrılıyor," dedi ve elindeki kumandaya basarak katları işaret etmeye başladı. "Anahtar. Kilid. Kuyu."