ep - 33 (Zaw)

517 17 0
                                        

အပိုင္း ၃၃
.
.
.
အျဖဴေရာင္ေက်ာက္ထိုင္ခုံေလးေပၚတြင္ ထိုင္ၿပီးစာဖတ္ေနေသာ ရွိုင္းဘုန္းမာန္သည္ သူ႕အနားသို႔ တိတ္တိတ္ေလးေလွ်ာက္လာေသာ ေျခေထာက္ေသးေသးေလးေတြကို လွ်ပ္တစ္ျပက္ျမင္လိုက္မိသည္။ သို႔ေပမဲ့ မသိသလိုဟန္ေဆာင္ရင္း စာအုပ္ကိုသာျပန္ဖတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။သူ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြမွာေတာ့ အၿပဳံးေလးေတြရွိေန၏။

" ဝါး....!! "

ေျခာက္လွန့္သလို လက္ကေလးေတြျမႇောက္ၿပီး သူ႕ကိုမ်က္လုံးျပဴး၍ၾကည့္လာေသာ ကေလးေလး။

" ဟာ....ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေနတာလား? "

သူ အသည္းယားစြာေရ႐ြတ္လိုက္ရင္း လက္ထဲကစာအုပ္ကို ေဘးခ်ၿပီး က်ားေတြလိုခုန္အုပ္ေတာ့မည့္ပုံစံျဖင့္ေျခာက္ေနေသာကေလးငယ္ရဲ႕ ေခါင္းေလးကို လွမ္းၿပီးပုတ္လိုက္သည္။ထိုအခါ သူ႕လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ေၾကာက္ေအာင္ေျခာက္မည့္ကေလးငယ္က မ်က္ႏွာေလးအိုသြားကာ

" ကိုကိုက မေၾကာက္ဘူး "

သူ႕အနားဝင္ထိုင္ကာ ထိုကေလးငယ္က ၿငိမ္သက္စြာ ဆိုလာသည္မို႔
အျဖဴေရာင္ေခါင္းငယ္ေလးကို အသည္းယားစြာထပ္ဖြရင္း ခပ္ဟက္ဟက္ရယ္မိသည္။

" ကိုကိုက အစကတည္းက သိေနတာေလကြာ "

" သိတယ္လား? "

သူ႕ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး ေမးလာသလိုေျပာသည္။

" အင္း ေျခေထာက္ေတြကို ျမင္လိုက္တာ "

ထိုကေလးငယ္ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ရွိုင္းဘုန္းမာန္ အေသအခ်ာၾကည့္မိေတာ့ တြန့္ကုပ္ေနေသာ မ်က္ခုံးတစ္စုံသာ ဦးစြာေတြ႕ရ၏။
စိတ္အလိုမက်ခ်ိန္ ၊ မေပ်ာ္သည့္အခ်ိန္ေတြမွာ အၿမဲျမင္ရတတ္ေသာ ထိုပုံစံ။
ခ်စ္စရာေကာင္းေသာမ်က္ႏွာေလးတြင္ ထိုမ်က္ခုံးတန္းတို႔က အၿမဲတြန့္ကုပ္ေနတတ္သည္ဟု ဆိုရမည္။

" ကင္မရာ အသစ္တစ္လုံးဝယ္လာတယ္ ။ သားတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အရင္ရိုက္ၾကည့္ရမလား "

ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ လမ္းေလွ်ာက္လာေသာ ဦးဘုန္းမာန္က ဝယ္လာေသာကင္မရာအသစ္ကိုျမႇောက္ျပကာ ေျပာလာသည္မို႔

3. NEEDED ( Completed) Where stories live. Discover now