ep - 22 (Zaw)

706 26 0
                                    

အပိုင္း ၂၂
.
.
.
" Vရန္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီညေန သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို လိုက္သြားမွာလို႔ ဦးတိုင္းကို ေျပာေပးနိုင္မလား"

" ေျပာေပးပါ့မယ္ သခင္ေလး"

အႀကိဳလာေသာ Vရန္က သူ႕စကားေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဦးတိုင္းဆီကို ဖုန္းဆက္သည္။
သူရယ္ ၊ ေဝယံရယ္ ၊ သြန္းရယ္ကေတာ့ ကားနားမွာပဲ ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္၏။
တစ္ဖက္က ဘာေျပာလိုက္လို႔လဲမသိ၊ Vရန္အၾကည့္က သူ႕ဆီေဝ့လာသည္။ထို႔ေနာက္ အေဝးကို ထြက္သြားေသာ Vရန့္ေၾကာင့္ ဦးတိုင္းက မလႊတ္ဘူးလားဟုပင္ ေတြးလိုက္မိေသးသည္။

ခဏၾကာေတာ့ သူတို႔အနားကို Vရန္ျပန္ေရာက္လာသည္။မ်က္ႏွာက ပုံမွန္အတိုင္းပဲမို႔ သူစိတ္ေအးေအးထားလိုက္သည္။

" သခင္ႀကီးက ခြင့္ျပဳတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္..."

"ဘာကိုလဲ.."

သူ မသိသလို ေမးလိုက္ေတာ့

" ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔ေပးရမွာတဲ့။
ၿပီးေတာ့ သခင္ေလးအနားမွာပဲ ရွိေနရမယ္တဲ့။
အဲ့ဒါမွ သခင္ေလးကို  စိတ္ခ်မယ္တဲ့"

' တဲ့' မ်ားစြာရဲ႕ အဆုံးသတ္မွာေတာ့ အသြင္ရိုင္းဟာ မူႀကိဳကေလးအဆင့္သာျဖစ္သြားမွန္း သူ႕ကိုယ္သူ သိလိုက္ရသည္။
မ်က္ႏွာကို အလိုမက်သလို မႈန္ကုပ္ထားလိုက္မိ၏။မေက်နပ္ေပမဲ့လည္း ဦးတိုင္းရဲ႕ အမိန့္ကို မလြန္ဆန္နိုင္ေသာ Vရန့္ေၾကာင့္ သက္ျပင္းသာ ခ်လိဳက္သည္။
သူဘယ္ေလာက္တားတား ရေအာင္လိုက္မည့္ Vရန့္အေၾကာင္းကိုလည္း သူသိတာမို႔ စိတ္မပါတပါနဲ႕ ေခါင္းသာ ညိတ္လိုက္ရင္း

" မင္းတို႔က ဘာနဲ႕ျပန္ၾကတာလဲ"

ေဝယံႏွင့္ သြန္းကို ေမးလိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက သူ႕ကိုျပဴးၿပီးၾကည့္လာသည္။

" ငါတို႔ အိမ္က နီးနီးေလးပဲဟာ။
ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ျပန္တာေပါ့.."

သြန္းေျပာေတာ့မွ သူသတိရသည္။
ဟုတ္သားပဲ။ ေဝယံက တစ္ခါေျပာဖူး၏။
၁၀မိနစ္ပဲ လမ္းေလွ်ာက္ရတာဆိုလား?

" အဲ့ဒါဆို ကားနဲ႕ပဲ သြားရေအာင္။
ေဝယံ မင္းက Vရန္နဲ႕ အေရွ႕မွာ ထိုင္လိုက္။
သြန္းနဲ႕ ငါက အေနာက္မွာထိုင္လိုက္မယ္"

3. NEEDED ( Completed) Where stories live. Discover now