အပိုင္း ၈
.
.
.
ေနျခည္ျဖာေသာ မိုးမနက္ခင္းေလးမွာ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလတခ်ိဳ႕ ျဖတ္တိုက္လာေသာ အခန္းေလးထဲ၌ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ထင္ရေသာ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ လက္ေတြဟာ သူ႕နံေဘးနားက ကြက္လပ္ျဖစ္ေနေသာ ေနရာကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ စမ္းလို႔ေနပါ၏။ထို႔ေနာက္ မ်က္လုံးအစုံကို ျဖည္းညင္းစြာ ဖြင့္လိုက္ၿပီး တစ္စုံတစ္ဦးအိပ္စက္အနားယူသြားေသာ ထိုေနရာေလးကို မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ပါးစပ္က ပြစိပြစိ ႐ြတ္ေတာ့သည္။"မနက္လင္းထိေအာင္ေတာင္ ေနမသြားဘူး"
သူ ကိုယ္ေပၚရွိ ေစာင္အပါးေလးကို တြန္းဖယ္ခ်ၿပီး ၿခံႀကီးထဲကို ျမင္နိုင္ေသာ မွန္ျပတင္းေပါက္ဆီသို႔ တိုးကပ္သြားလိုက္သည္။ခါတိုင္းလို အျဖဴေရာင္ေႂကြခြက္တစ္ခြက္ႏွင့္ ေျခခ်ိတ္ထိုင္ေနတတ္ေသာ ဦးတိုင္းကို မေတြ႕တာေၾကာင့္ ထူျပည့္ျပည့္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလး စူေထာ္သြားရသည္။
ခင္မ်ား ဘယ္ေပ်ာက္သြားျပန္တာလဲ ဦးတိုင္း!
..................
သူ႕ရဲ႕ အက်င့္ေတြ ေျပာင္းလဲကုန္ၿပီ။
အရင္လို အခန္းထဲမွာပဲ တိတ္ဆိတ္စြာ ထမင္းစားတတ္သူသည္ အခု ထမင္းစားခန္းမွာ ထိုင္ေနရျခင္းကို ႏွစ္သက္လာသည္။ဘယ္သူ႕ကိုမွ မခင္တြယ္ေအာင္ေနေတာ့မည္ဟု ေတြးထားေပမဲ့ တစ္စုံတစ္ဦးကိုေတာ့ အၿမဲ ေမွ်ာ္ေနတတ္သည္။ အခုလည္း ဗိုက္ထဲက ဆာေနေပမဲ့ မ်က္စိေရွ႕က ထမင္းေၾကာ္ပန္းကန္ပူပူကို မထိရေသး။"Vရန္ ဦးတိုင္း ဘယ္သြားတာလဲ?"
အနားမွာ ရပ္ေနတဲ့ Vရန္က သူမေျပာခ်င္ေၾကာင္း တိတ္ဆိတ္မႈျဖင့္ သက္ေသျပသည္။
"အာ ေဆာရီးပါ...။ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ေနရာကို ေမ့သြားတယ္"
အသြင္ရိုင္းရဲ႕ အားနာသလိုေျပာလိုက္သည့္ စကားသံေၾကာင့္ Vရန့္ဆီမွ အသံထြက္လာသည္။
"မဟုတ္ပါဘူး။ သခင္ႀကီးက ဘာမွ ေျပာမထားလို႔ပါ"
"အင္းပါ။ ရတယ္ ကြၽန္ေတာ္က ဒီအတိုင္း
ေမးလိုက္တာပါ"အသြင္ရိုင္းရဲ႕ ညင္သာေနေသာ ေျပာဆိုပုံေၾကာင့္ Vရန္ အနည္းငယ္ေတာ့ အံ့ဩမိသည္။ ဒီေကာင္ေလး ဒီေန႕ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ညင္သာေနပါလိမ့္။အရင္က ရိုင္းစိုင္းၿပီး ဂ်စ္ကန္ကန္ေကာင္ေလး ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္။ညွိုးေရာ္ေရာ္ျဖစ္သြားေသာ မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ စားပြဲေပၚက ထမင္းပန္းကန္ကို တြန္းကာ ထြက္သြားေသာ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခ်လိဳက္မိသည္။
![](https://img.wattpad.com/cover/235135746-288-k492825.jpg)
YOU ARE READING
3. NEEDED ( Completed)
Teen FictionTitle~~ Needed writer~~ Hnin Yhine All episode ~~65 တစ်စုံတစ်ဦးအတွက် တစ်စုံတစ်ယောက် လိုအပ်သလို တစ်စုံတစ်ယောက်အတွက်လည်း တစ်စုံတစ်ဦး လိုအပ်နေတတ်သော..... needed.. Zawgyi တစ္စုံတစ္ဦးအတြက္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ လိုအပ္သလို တစ္စုံတစ္ေယာက္...