ep - 55 (Zaw)

498 14 2
                                    

အပိုင္း ၅၅
.
.
.
ႏူးညံ့ေသာႏြေးေထြးမႈက သူ၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကိုလႊမ္းၿခဳံထားသည္။ မ်က္လုံးတို႔မဖြင့္ခင္ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို လက္ျဖင့္စမ္းသပ္ထိေတြ႕ၾကည့္ေတာ့ သူေရာက္ေနသည္မွာ သူအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ေသာဆိုဖာခုံမဟုတ္ဘဲ ကုတင္တစ္ခုေပၚျဖစ္ေန၏။ စိတ္တို႔လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ မ်က္လုံးမ်ားကိုဖြင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္။

ဟူး.......
စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေမာဟိုက္ခဲ့ေသာရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးဟာ မီးပြင့္ေသးေသးေလးမ်ားႏွင့္မ်က္ႏွာၾကက္ကိုျမင္ေတာ့မွ စိတ္သက္သာရာရသလိုေအးခ်မ္းသြားသည္။

" နိုးရင္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး မီးဖိုးခန္းကိုလာခဲ့ပါ ဦးတိုင္းခင္ဗ် ။ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ဗိုက္ေတာ္ေတာ္ဆာေနၿပီ "

ထိုအခ်ိန္ ၾကည္ျပာေရာင္ေအပ႐ြန္ခါးစည္းေလးႏွင့္အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳမ်က္ႏွာေလးက အခန္းေပါက္မွာ႐ုတ္တရက္ေပၚလာခဲ့သည္။
တိုင္းရဲ႕မ်က္ခုံးတန္းမ်ား က်ဳံ႕သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ဘက္မ်က္လုံးတစ္ဖက္မွိတ္ျပလာၿပီး ခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားသည္က လွ်င္ျမန္စြာ။
အာ႐ုံထဲစြဲထင္က်န္ခဲ့သည္မွာေတာ့ လက္ခနဲလႈပ္ရွားသြားေသာ ေငြေရာင္နားစြဲမွ်င္မွ်င္ေလးတစ္ခုသာ။

သူ အိပ္မက္မက္ေနတုန္းလားဟု ေဝခြဲမရစြာျဖင့္ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔ဝင္ခဲ့လိုက္သည္။
မသိစိတ္မွာေတာ့ ထိုအိပ္မက္ကေလးကိုပဲ ေတာင့္တႏွေျမာေနခဲ့လ်က္....။

>>>>>>>>>>>>

" တကယ္ကေလ ဒါေတြကို ကြၽန္ေတာ္ခ်က္ထားတာ မဟုတ္ဘူး....အဟင္း "

အညိုေရာင္ဆံပင္ရွည္ေတြကို နားေနာက္တသပ္သပ္ျဖင့္ ရွက္ေနဟန္ျပဳသည့္ကေလးငယ္သည္ သူ႕ကိုမၾကည့္ဘဲ မ်က္ႏွာေလးငုံ႕ထားသည္။
ခါးစည္းေအပ႐ြန္ေလးကိုလည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ၿပီး ေျပာရနိုး၊မေျပာရနိုး အေတြးမ်ားေနသလိုမ်ိဳး လွ်ာျဖင့္ႏႈတ္ခမ္းသပ္ေနသည္က ခ်စ္စရာ။

" ဦးတိုင္းကို ကိုယ္တိုင္ခ်က္ေကြၽးခ်င္ေပမဲ့ အဲ့အလုပ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ကပါရမီမပါဘူး ထင္တယ္ ။....အဆင္မေျပေလာက္တဲ့အထိပဲ "

3. NEEDED ( Completed) Where stories live. Discover now