ep - 9 (Zaw)

994 54 0
                                    

အပိုင္း ၉
.
.
.
အသက္ ၈၀ အ႐ြယ္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေရွ႕မွာ မင္းဝဠာတိုင္း ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနမိသည္။'ဝဠာ'စံအိမ္ႀကီးမွာ သခင္ႀကီးျဖစ္ေသာ၊အလုပ္သမားအားလုံး ဖိန့္ဖိန့္တုန္ေၾကာက္ရေသာ မင္းဝဠာတိုင္းသည္ ယခုမူ အသက္ ၈၀အ႐ြယ္ဆိုေပမဲ့ အေရးအေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ပင္ ခံ့ညားေနေသးေသာ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ေတာ့ က်ားမဟုတ္ဘဲ ခြန္အားမဲ့ေနေသာယုန္ေလးသာသာ သာျဖစ္ေနသည္။
တင္းမာစူးရဲေနေသာ အဖိုးရဲ႕ မ်က္လုံးအစုံကို မၾကည့္ရဲၾကည့္ရဲႏွင့္ ၾကည့္ကာ အဖိုးေျပာလာမည့္စကားကို သိေနေပမဲ့လည္း ေရွာင္ထြက္ဆင္ေျခေပးဖို႔ သူ႕မွာဆႏၵမရွိ။

"မင္းအိမ္က မိဘမဲ့ေဂဟာလား မိုးရိုင္း"

တင္းျပတ္စြာ ထြက္ေပၚလာေသာ ဩရွေနေပမဲ့ ၾကည္လင္ေသာအသံတစ္ခု။

မေခၚပါနဲ႕?အဲဒီ့နာမည္ႀကီးကို မုန္းလြန္းလို႔!

မိုးေတြသည္းေနသည့္ ၿခံႀကီးေရွ႕မွာ အသက္၈ႏွစ္အ႐ြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ပိုက္ၿပီး ဒူးေထာက္ေနသည့္ပုံရိပ္ေလး။

"မင္းက ၿဂိဳလ္ေကာင္!!.."

"မင္းက မေကာင္းဆိုးဝါး!!.."

"မင္းေၾကာင့္ တစ္႐ြာလုံးေသရတာ!!.."

"မင္းေၾကာင့္ မင္းအေဖ၊မင္းအေမ ေသရတာ!!.."

"မင္းေၾကာင့္...အားလုံးက မင္းေၾကာင့္!!.."

"...."

"မိုးရိုင္းဆိုတဲ့ မင္းေၾကာင့္!!.."

နားထဲ အသံေတြ ေဝဝါးရာမွ တျဖည္းျဖည္းၾကည္လင္ျပတ္သားလာသည္။ ေခါင္းထဲမွာ ပုံရိပ္ေတြ၊မိုးေရထဲ မတ္တတ္ရပ္ေနသည့္ ေပတိ​ေပစုတ္ကေလးေလး၊ၿပီးေတာ့ မိုးေရထဲ ေျပးလႊားေနေသာ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြ ၊ ေနာက္ မိုးေရေတြထဲ ျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာ ပိန္လွီလွီအမ်ိဳးသမီး။

မဟုတ္ဘူး!ငါ့ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး!
ငါလုပ္တာ မဟုတ္ဘူး! ငါနဲ႕ မဆိုင္ဘူး။အား!!!

ထိုးကိုက္လာေသာ ေခါင္းကို လက္ႏွင့္အသာထိန္းရင္း လူလဲက်မသြားေအာင္ ေဘးနားက ဆိုဖာခုံကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အားျပဳဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ရသည္။

3. NEEDED ( Completed) Where stories live. Discover now