ep - 10 (Zaw)

1.1K 44 0
                                        

အပိုင္း ၁၀
.
.
.
"ငါ ခရီးသြားမလို႔ အဲ့ဒါ..."

"ဘာ!!"

ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ အာေမဋိတ္သံက တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ထြက္လာသည္။

"သိပ္မၾကာေလာက္ပါဘူး။၂ရက္ ၃ရက္ေလာက္ပဲ။မင္းတို႔လဲ သိသားနဲ႕ ေက်ာင္းက အၾကာႀကီးခြင့္ယူလို႔မရတာ"

"ဘယ္ေတာ့လဲ"

အၿမဲ႐ႊတ္ေနာက္ေနာက္ႏွင့္ ရွိုင္းေဝယံက အခုေတာ့ျဖင့္ တည္ၿငိမ္လို႔ေနသည္။တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးေသာ ရွိုင္းေဝယံရဲ႕ မ်က္ႏွာက တည္တင္းေနသလို။သြန္းကေတာ့ တည္တင္းေနေသာ ရွိုင္းေဝယံ ကိုသာ ေတြေတြေလး ေငးၾကည့္ေနသည္။သူမရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈတခ်ိဳ႕ ျဖတ္ေျပးသြားသည္ဟု သူထင္မိတာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္။

"ဘယ္ေတာ့လဲလို႔"

စိတ္မရွည္စြာ ေမးလာေသာ ေဝယံ့အသံခပ္ဆတ္ဆတ္။

"မနက္ျဖန္"

"ဟင္ အသြင္ကလဲ အခုမွ ငါတို႔ကိုေျပာရလား။အစကတည္းကေျပာရင္ နင့္အတြက္ လမ္းမွာစားဖို႔ မုန့္ေလးဘာေလး ဝယ္ေပးလို႔ရေသးတယ္ အခုေတာ့"

စိတ္မေကာင္းသလိုေလးေျပာေနေသာ သြန္းကို ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး

"အေဝးႀကီး မဟုတ္ပါဘူးဟာ..မႏၱေလးတင္ပါ။ၿပီးေတာ့ သိပ္မၾကာပါဘူး မေရာက္ဖူးလို႔ သြားတာ။ ျပန္လာရင္လဲ နင္တို႔အတြက္ မႏၱေလးကနာမည္ႀကီးတဲ့ ျမင့္ျမင့္ခင္ ထိုးမုန့္ ဝယ္ခဲ့ေပးမယ္"

"ဘယ္သူနဲ႕ သြားမွာလဲ"

ေစာနကလို တည္တည္တင္းတင္းမ်က္ႏွာႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အလိုမက်သည့္ ကေလးတစ္ေယာက္လို စူပုတ္ပုတ္႐ုပ္ကေလးျဖင့္ ေျပာလာေသာ ရွိုင္းေဝယံကို သူသြားျဖဴတန္းေလးေတြ ေပၚလာတဲ့အထိ ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး

"ဦးတိုင္းနဲ႕..."

"မင္းရဲ႕ ေမြးစားကိုႀကီးဆိုတာလား?"

"အင္း"

" ေပ်ာ္လား?"

" ေပ်ာ္တာေပါ့ကြ"

ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို မွိုင္က်သြားေသာ ေဝယံ့ေၾကာင့္ သူ႕စကား ဘယ္နားမွားသြားလည္း ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရသည္။

3. NEEDED ( Completed) Where stories live. Discover now