Ε.

XXVII - Γράμμα σε έναν φιλο.

Αγαπημένε μου φίλε,

Χρόνια σου πολλά! Δεν θα αναλώσω τον χρόνο σου με κενές,κοινότυπες ευχές για τύχη,αγάπη,ευτυχία. Ξέρω καλα πως αυτά στον κόσμο σου δεν υπάρχουν. Ξέρω όμως επίσης καλά,πόσο πολύ τα θες. Πόσο ανάγκη έχεις να αγαπηθείς και να ευτυχίσεις. Όχι απαραίτητα με κάποιο άλλο άτομο γύρω σου,αν και αυτό θα ήταν ιδανικό υπό τις ανάλογες συνθήκες,κάποια στιγμή στο παρελθόν σου. Ξέρω πως ούτε αυτό θες,απογοητευμένε και μίζερέ μου φίλε. Οι άνθρωποι σε κούρασαν. Τους σιχάθηκες,πίσω από τα χάρτινα πρόσωπά τους δεν έχουν τίποτα για εσένα. Ούτε καν για τους ίδιους τους εαυτούς τους. Δεν ήσουν ποτέ άνθρωπος. Είσαι μια έννοια που δεν μπορεί να περιγραφεί. Μια οντότητα που πάντα ζει στο παραπέτασμα της ανθρωπότητας, μα το έκανε δικό της. Μια απόκοσμη σκέψη,αρκετά μεγάλη για να μη χωρέσει στην νόησή τους. Είσαι θεός δημιουργός. Ο αρχιτέκτονας του δικού σου σύμπαντος. Το τέλος και η αρχή σε αυτό. Η γέννεση και ο θάνατος των πάντων εκεί, έρχονται από τα χέρια σου. Σμηλεύεις τον πηλό του κόσμου σου με το απόσταγμα των ονείρων σου και το χώμα της ύπαρξής σου όσο πιο μακριά γίνεται πια από τους πάντες και τα παντα. Λαξέυεις τα μάρμαρα του θρόνου σου κάθε μέρα όλο και περισσότερο,ώσπου να έρθει εκείνη η μέρα,που θα χειροτονηθείς ξανά,αφέντης του εαυτού σου. Άρχοντας με σίδηρο και αλύγιστο βλέμμα,επιτηρωντας το φρούριο σου. Θα ξημερώσει η μέρα,Απόκληρε που θα ζήσεις ξανά δόξα,θρίαμβο, γεμάτες στιγμές από εσένα,για εσένα. Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ το που,το πότε,αλλά το ξέρω πως ναι...

Ίσως κάπου μακριά, στην χώρα των χαμένων ονείρων. Εκεί που τα παιχνίδια που με αυτά έπαιζες μικρός σε περιμένουν ξανά να τους δώσεις ζωή,λόγο και γέλιο. Οι σκέψεις και οι πράξεις,που δεν πρόλαβες ποτέ να κάνεις πραγματικότητα.
Λέξεις που κράτησες πίσω,που ίσως σου άλλαζαν την ζωή. Εκεί που οι άνεμοι σου φυσούν το ίσως στα πανιά σου και δεν υπάρχει πια πόνος. Εκεί που θα ήθελες να είσαι για πάντα.

Far,far away.
Beyond the light of day.
There stands the land of the dead,
of mortal,cold decay.

Χαρούμενα γενέθλια.

Σε αγαπώ όπως δεν σε αγάπησε ποτέ κανείς.