Ένας χρόνος περίπου πέρασε (και με το παραπάνω για την ακρίβεια) από τότε που άρχισα να γράφω εδώ ξανα. Ενας χρόνος με πολύ αλκοόλ,καταστάσεις τις οποίες δεν θα σκεφτόμουν πως ποτέ δεν θα ζούσα,ακραία σκηνικά που ποτέ δεν θα φανταζόμουν πως θα ήμουν κομμάτι τους,θαλασσινές ιστορίες που μέρα με την μέρα αναπτύσσονται και πληθαίνουν και κάθε λογής απρόοπτο.
Χρόνια μας πολλά κόσμε, κοινό μου. Χρόνια μας πολλά καπτα Απόκληρε. Βίβες σε όλους και ας μην σε ξέρουν όλοι (που μεταξύ μας?Όλοι σε ξέρουν σε αυτό το μικρό μαγαζάκι που συχνάζεις καθε σαββατοκύριακο και ας μην σε φωνάζουν με το μικρό σου) Χρόνια σου πολλά.
Χρόνια μας πολλά. Όλοι εδώ.
Βίβες αγάπες μου.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Ε.
Não FicçãoΊσως μια μελαγχολική ματιά,ίσως μια υπερδραματοποιημένη προσέγγιση και μια δόση υπερβολής στα μάτια κάποιων,μα αυτά είναι που κάνουν μιά άποψη ενδιαφέρουσα. Αυτο λοιπόν ειναι το journal μου στο ταξίδι της καθημερινής παράνοιας που ζω τα τελευταία χ...
