Σε λίγες ώρες από τώρα θα είμαι στην θέση που θα έπρεπε να είμαι εδώ και μήνες,σχεδόν χρόνο.
Κοιτάω πίσω με νοσταλγία σ'αυτες τις μέρες που ήμουν εδώ. Το μόνο που μετανιώνω είναι πως δεν πρόλαβα να κάνω αρκετά. Να σου πω όλα όσα ηθελα. Να σε χαιρετήσω όπως ήθελα μέχρι να ξανασμίξουν τα χείλη μας. Να γεμίσω τα πνευμονία μου με την μυρωδιά σου. Να αναπνεύσω την ζωή σου και να σου πω πως σε αγαπώ.
Θα γίνει,όλα θα γίνουν. Ότι έχουμε πει και έχουμε υποσχεθεί στους εαυτούς μας και ο ένας στον άλλον. Θα γυρίσω και θα μας περιμένει έντρομο το άγνωστο,που ξερει πως θα το κατακτήσουμε. Θα το κυριαρχήσουμε. Τίποτα δεν θα μας σταματά πια. Τίποτα δεν θα είναι εμπόδιο. Και ότι ποτέ βρεθεί μπροστά μας θα το ισοπεδώνουμε μαζί.
Μου δίνεις λόγο και κουράγιο, δύναμη και θέληση. Μου δίνεις απλόχερα ζωή. Θέλω να τα ξέρεις αυτά. Και σύντομα θα σε ξαναδώ. Σύντομα θα είμαι κοντά σου. Αρκεί να το θέλεις και εσύ...
Μην φοβάσαι τίποτα...
YOU ARE READING
Ε.
Non-FictionΊσως μια μελαγχολική ματιά,ίσως μια υπερδραματοποιημένη προσέγγιση και μια δόση υπερβολής στα μάτια κάποιων,μα αυτά είναι που κάνουν μιά άποψη ενδιαφέρουσα. Αυτο λοιπόν ειναι το journal μου στο ταξίδι της καθημερινής παράνοιας που ζω τα τελευταία χ...
