Τρεις μήνες ατέλειωτης σαπίλας, σκουριάς, αλκοόλ και ανείπωτης κούρασης έφτασαν στο πέρας τους σήμερα,νωρίς το απόγευμα.
Μαγική στιγμή όταν βλέπεις το στυλό του λιμενικού υπαξιωματικού να υπογραφεί και να σφραγίζει την υπηρεσία στο ναυτικό σου φυλλάδιο.
"Απόλυση με κοινή συναίνεση, από τον λιμένα Ρεθύμνου"
γράφει πλέον η γαλάζια σελίδα κάτω κάτω στο φυλλάδιο και το χαρτί βαραίνει από την υπηρεσία και το μελάνι. Άλλο ένα μπάρκο έφτασε αισίως στο τέλος του. Η υπηρεσία συμπληρώθηκε, η τσέπη γέμισε και σε ένα ποστλούδιο κατάκλισης,ένα έχω να πω.
Και μη χειρότερα! Άλλο κακό τέτοιο να μη με βρει! Τι ασταμάτητο γαμήσι ήταν αυτό το φετινό; Τι όργιο πολυφωνίας κακοτοπιών και ηλιθιότητας έμελλε να με έβρει μεσ'το κατακαλόκαιρο και μεσοπέλαγα τον βαριόμοιρο;
Μακριά από 'μας άλλη φορά τέτοια πανηγύρια.
Λέγανε οι παλιοί,δεν περνάς από κώλο μουλαριού και από πλώρη βαποριού. Ε...Οχι πλώρη,αλλά προτιμώ να πηγαίνω προς το ανάθεμα από το να ξαναβρεθώ έστω δίπλα από τέτοιο πλεούμενο τριμπούρδελο.
Αντε,καλό ξέμπαρκο καπτα-Απόκληρε,σε λίγο αρχίζει η επιβίβαση στο καράβι. Ύστερα από εδώ,ξεδιπλώνεται ο κόσμος που άφησες πριν τρεις μήνες,ξανά μπροστά σου...
Τρεις μήνες άντεξες,τι είναι οχτώ ωριτσες Σούδα-Πειραιάς;
YOU ARE READING
Ε.
Non-FictionΊσως μια μελαγχολική ματιά,ίσως μια υπερδραματοποιημένη προσέγγιση και μια δόση υπερβολής στα μάτια κάποιων,μα αυτά είναι που κάνουν μιά άποψη ενδιαφέρουσα. Αυτο λοιπόν ειναι το journal μου στο ταξίδι της καθημερινής παράνοιας που ζω τα τελευταία χ...
